કલ્યાણિકા/સ્વયંપ્રકાશ

વિકિસ્રોતમાંથી
← માલિકને દરબાર કલ્યાણિકા
સ્વયંપ્રકાશ
અરદેશર ખબરદાર
કલ્યાણ →





સ્વયં પ્રકાશ

• રાગ ભૈરવી — તાલ દાદરો •


તારાં અંધારાં આ તે કેવાં રે ?
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! — તારાં∘ ( ધ્રુવ )


અંધારાં આગળ, અંધારાં પાછળ, અંધારાં અંદર બહાર :
કોણ ત્યાં દીપ ધરે તુજ પાસે ? કોણ ઉતારે પાર ?

બહુ જીવન વસમાં વહેવાં રે :
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! — તારાં∘ ૧


કંઈ કંઈ યુગનો તું ખંડપ્રવાસી, કંઈ કંઈ તારી આશ :
કહીં અથડાતો, કહીં રસ લહાતો : શોધે હજી ક્યાં પ્રકાશ ?

તારાં અંતર વેવલાં એવાં રે :
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! — તારાં∘ ૨


જન્મે જન્મે તું નવનવ દેહે, રાજે બની નવરાજ ;
તારી એ હોડીનો તું જ સુકાની : એ સાગર, એ જહાજ :

રણે એકલશૂરનાં જેવાં રે,
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! — તારાં∘ ૩


ઊંઘતાં આંખમાં ઊતરે અંધારાં, સ્વપ્ને ઊગે તોય તેજ ;
આત્માની એકલતામાં યે એવાં કિરણ ફૂટે શ્રમ સહેજ,

વૃક્ષે ફૂલ ઊગે નિજ તેવાં રે :
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! - તારાં∘ ૪


ઊંડા અંધારભર્યા અવકાશે, પડ્યા તારાના પંથ :
આપપ્રકાશે જ વીંધી અંધારાં, ઘૂમી રહ્યા નભસંત !

એને કોનાં તે ધારણ લેવાં રે ?
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! - તારાં∘ ૫


આંખ ઉઘાડી ત્યાં દીપ ઝળકશે, તારો ન ભોમિયો અન્ય :
નાથનું નામ દઈ પડ આગળ, અદ્દલ જીવન કર ધન્ય !

છોને પળપળ અંધારાં સહેવાં રે !
જીવ ! તોય છે તુજ તેજ કેવાં ! - તારાં∘ ૬