ગુજરાતની ગઝલો/રસહેલ
| ← મજા કયાં છે ? | ગુજરાતની ગઝલો રસહેલ [[સર્જક:|]] ૧૯૪૩ |
જીવનઘાટના ઘા → |
ખબરદાર
અખંડ એક ધાર અજબ કો વહી રહી,
ખુલી ખુદાઈ ત્યાં જુદાઈ કો નહીં રહી !
ભીંજાય સકળ ખલક ત્યાં ન ઝલક કો જુદી,
કરોડ આંખ નૂર તે એક જ ગ્રહી રહી!
અનંતમાં ઝગી રહ્યા અગણિત તારલા,
ન આંખ તેની કો કથા જુદી કહી રહી !
ન સૂર્ય જ્યોતિ જેવું કો ન ચંદ્રિકા સમું,
અનામી નર એવું ખલક સૌ ચહી રહી !
રસે રસાય જ્યાં બધું જ સમરસે શમી,
ન આભ અવનિ કેરી ભિન્નતા તહીં રહી !
ન દિવસ, રાત, કાળ, સ્થાન, રંગ, રૂપ કો;
અખંડ એકતાર લહર એ મહીં રહી !
ધગે ન ધામ કે ન ભોમ શીતથી ધ્રુજે,
તૂટેલ તારને જ એ થીજી દહી રહી !
અનંત વિશ્વમાં સમાય દેવજ્યોતિ એ, .
દશે દિશાથી સ્નેહધોધ શી સહી રહી !
ડૂબ્યાં પ્રપૂર્ણ એ રસે, તર્યાં જ તે બધાં,
અચૂક અમર બુટ્ટી એવી છે જહીં રહી!
ઉતારી દેહપટ જુઓ બધું જ બ્રહ્મ આ !
અદલ જુદાઈ ત્યાં પછી કોની કહીં રહી?