જયા-જયન્ત /અંક બીજો/ પ્રવેશ બીજો
| ← અંક બીજો - પ્રવેશ પહેલો | જયા-જયન્ત અંક બીજો - પ્રવેશ બીજો ન્હાનાલાલ કવિ |
અંક બીજો - પ્રવેશ ત્રીજો → |
ꕥ
જયન્ત : નથી શિખરોમાં, નથી બરફોમાં,
- નથી ગુફાઓમાં, નથી ઝાડીઓમાં;
- નથી, નથી, નથી
- કો તીર્થમાં, કો આશ્રમમાં.
- ગિરિદેશ સદાના તજતાં
- એક ઘડીના પડ્યા ફેર
- ત્હારે ને મ્હારે, જયા !
- પર્વતોમાં પગલાં પારખ્યાં,
- જલતીરે પદાવલિ ઢૂંઢી.
- શોધી, પૂછ્યું, ભટક્યો
- વાયુની પેઠે વનવનમાં;
- પણ ગઇ તું વીજળી સમી ઝબકી
- વાયુના યે વેગની પાર.
- પાંચ યોજન સૂધી નિરખ્યાં
- ત્હારાં પગલાં, જયા !
- ગંગાને કાંઠે કાંઠે પડેલાં;
- જાણે કમળની વેરાયેલી પાંદડીઓ.
- પણ જયા ! જલની ભૂલભૂલામણીમાં
- ન જડી પછી ત્હારી પદરેખાઓ.
- પાંદડે પાંદડું ફેરવી
- શોધીશ વિશ્વની ઝાડીઓ,
- ને પુકારીશ ત્હારો અહાલેક.
- પડઘો પાઠવીશ ત્હને જગાડવા
- સ્વર્ગદેશે અને પાતાળપ્રાન્તે.
- વિરાટ પેઠે, ગિરિદેશનાં સન્તાનને યે
- જગત એટલે તો બે જ પગલાં.
- (અદૃશ્યેથી દેવર્ષિની વાણી.)
- જગતમાં ખોયું તે તીર્થમાં લાધશે.
- (ચમકીને જયન્ત ચોમેર જૂવે છે.)
જયન્ત : દિશા બોલી ! અન્તરિક્ષ બોલ્યું ?
- ક્ય્હાંથી-કોનો એ બોલ?
- ઓ ગેબી આત્મન્ !
- શોધ્યાં મ્હેં તીર્થરાજનાં
- જંગલ ને ઝાડીઓ, મન્દિરો ને મઠ.
- નથી કાશીવિશ્વેશ્વરમાં,
- નથી મણિકર્ણિકાને ઘાટે.
- દુનિયાદાઝ્યાંનો દિલાસો કાશી,
- સંસારમૃત્યુનું સંજીવન કાશી.
- પણ ન લાધ્યું - ન લાધ્યું મ્હને તીર્થમાં
- જગતમાં જે ખોયું છે તે.
ગેબી બોલ : આકાશધરતીને છેડો એ છે,
- જ્ય્હાં જયન્ત ! તું ઉભો છે.
- પૃથ્વીમાં ન લાધ્યું તે આભ આપશે.
જયન્ત : આભ ઉઘડશે, ને આપશે ?
- વસુન્ધરાનાં ભંડાર ખૂટી ગયા ?
- પુણ્યમૂર્તિ વિના પૃથ્વીલોક સૂના થયા ?
- ઓ યક્ષ ! કિન્નર ! વિદ્યાધર !
- ઓ આકાશી સત્ત્વ !
- ઈશ્વરની આણ છે, પ્રત્યક્ષ થાવ.
- કહો; ક્ય્હાં છે મ્હારી જયા ?
દેવર્ષિ : જયન્ત ! આ શો છે સંસારનો ત્રિદોષ?
જયન્ત : ગુરુદેવ ! ઢળી ગયાં આત્માનાં અમૃત,
- ઉડી ગઈ પ્રાણપુષ્પની સુવાસના,
- ઉપડી ગયા આત્મામાંથી યે
- યોગી જનોએ ચ્હાડાવેલા યોગરંગ.
દેવર્ષિ : મધ્યાહ્ને તપતો ભાસ્કરે
- સ્હાંજે ઝંખવાય છે, જયન્ત !
- રાત્રિએ હોલવાય છે.
- પાછો નથી તપતો તેનો તેજઅંબાર ?
- યોગનિદ્રા યે ઉન્નતિની પાંખ છે.
જયન્ત : આદેશ, ગુરુદેવ! આદેશ.
- દોરો, દોરો આ ભૂલભૂલામણીમાંથી.
- મતિ મુંઝાઇ ગઈ છે મ્હારી;
- આત્મા ઘૂંચવાયો છે
- અન્ધકારનાં જાળાંઓમાં.
દેવર્ષિ : વત્સ ! જગાવ ધુનિ ઉભો છે ત્ય્હાં જ.
- આ કુંજને હરિકુંજ કહેજે.
- લગાવ અખંડ સમાધિ
- તું શોધે છે ત્હેની.
- ભમીશ તો ભૂલો પડીશ.
- લે આ બ્રહ્મદીક્ષાનો અંચળો.
- બ્રહ્મયોગ એ જ દેવયાન માર્ગ.
- ઇચ્છે છે તે અહીં આવશે.
જયન્ત : આદેશ, ગુરુનો આદેશ મળ્યો મ્હને.
- ઉડી ગયો મ્હારો આત્મઘેર્યો ધૂમાડો,
- ને જ્યોતિ ઉજ્જવળ થયો.
- પ્રકાશે છે દેવહુતાશ;
- જગાવું એ અલખધુનિ અંહિયાં.
- માંડું એ અગ્નિના અગ્નિહોત્ર,
- ને આદરૂં અખંડ એ અગ્નિચર્યા.
- એ જ મ્હારૂં તપ.
- ન ભટકવું ભવવનમાં મ્હારે;
- 'ભમીશ તો ભૂલો પડીશ.'
- અહીં જ મારો ધરતીનો છેડો;
- આ મ્હારી હરિકુંજ.
- જયા ! હવે ત્હારા સ્નેહયોગ,
- ને ત્હારી જ જપમાળા.
- જાવ, ઓ ફૂલડાંની ફોરમો !
- ઓ બ્રહ્માંડનાં બ્રહ્મતેજ !
- જાવ જયાને દેશ,
- ને દ્યો નોતરાં નિગમાગમનાં
- આ આશ્રમના ઉત્સવને કાજે.
- હા ! સ્થૂલ સૂક્ષ્મ થયું જાણે;
- ચમક્યો જાણે એક ચેતનયોગ,
- ને જયા યે જગતમાંથી સમેટાઇ
- સમાઇ મ્હારા આત્મામાં.
- જયા ! જયા !