તું કિશા ઠાકુરા ?
તું કિશા ઠાકુરા ? નરસિંહ મહેતા |
તું કિશા ઠાકુરા ? હું કિશા સેવકા? જો કર્મચા લેખ ભૂંસ્યા ન જાયે;
મંડળિક હારને માટે મને બહુ દમે, છબિલા વિના દુઃખ કોને કહાયે ? - તું કિશા. ૧
કો'કહે લંPઅટી કો કહે લોભિયો, કો કહે તાલકૂટિયો તે ખોટો,
સાર કર માહરી, દીન જાણી જરિ ! હાર આપો કહું નાથ મોટો- તું કિશા. ૨
બે પાસા સુંદરી, કાંઠે બાંહો ધરી, કેશવા ! કીર્તન એમ હોયે,
અજ્ઞાન લોક તે અશુભ વાણી વદે, પૂર્ણ જે ભક્ત તે પ્રેમ જોયે - તું કિશા. ૩
જહીં મહાદેવજીએ પૂર્ણ કૃપા કરી, તહીંનો મેં લક્ષ્મીનાથ ગાયો,
મામેરા વેળા લાજજાતી હૂતી, ગરૂડ મેલીને તું ચરણે ધાયો.- તું કિશા. ૪
મુંને વેવાઈએ અતિશય વગોવિયો, ઉષ્ણ જળ મૂકીને હાસ કીધું,
દ્વાદ્રશ મેઘ ! તેં મોકલ્યા શ્રીહરિ ! આપણા દાસને માન લીધું.- તું કિશા. ૫
સોરઠ મંહે મુંને સહુએ સાચો કહ્યો, પુત્રીને મામેરું વારુ કીધું,
નાગરી નાતમાં ઈંડું અડાવિયું નરસૈયાને અભેદાન દીધું. - તું કિશા. ૬
અન્ય સંસ્કરણ
[ફેરફાર કરો]પદ ૩૪ રાગ એજ.
હારમાળાનાં પ્રભાતિયાં.
તું શાનો ઠાકોર, હું શાના સેવક, કરમના લેખ ભુંસ્યા ન જાયે;
મંડલિક હારમાટે મને બહુ દમે, છબિલાજી હવે કેમ થાયે— તું શાનો. ૧.
મુને કો કહે લંપટી કો કહે લોભિયો, કહે તાલ કૂટિયો રે ખોટો;
સાર કર શ્રીહરિ દીન જાણી કરી, હાર આપો તો કહું નાથ મોટો— તું શાનો. ૨.
વેવાઇયે મુજને અતિશે વગોવિયો, ઉષ્ણેાદક મૂકી ઉપહાસ્ય કીધું ;
દ્વાદશ મેઘ ત્યાં મોકલ્યા શ્રીહિર, આપના દાસને માન દીધું — તું શાનો ૩.
જાહરે મુજને મહાદેવે કિરપા કરી, ત્યારે મેં લક્ષમીનાથ ગાયો;
મામેરાં વેળાએ લાજ જાતી હુતી, ગરૂડ મૂકી તું ચરણે ધાયો— તું શાનો. ૪.
મારી પાસ સુંદરી બાંહ્ય કંઠે ધરી, કેશવા કીરતન એમ થાયે;
અબુદ્ધિયાં લોક તે અસત્ય વાણી વદે, પુન્યવંત લોક તે પ્રેમે ગાયે— તું શાનો. ૫.
હીરની દોરીએ હાર ગુંથ્યો હરિ, વાણું વાશે તો નિજ દાસ મરશે ;
દયા કરીને હરિ હાર આલો મુને, શામળા સાહ્ય તે કૃષ્ણ કરશે— તું શાનો ૬.
સોરઠમાં મુને સર્વ સાચો કહે, પુત્રીનું મોસાળું સારૂ કીધું ;
નાગરી નાતમાં ઇંડુ ચડાવિયું, નરસૈંયાને અભેદાનદીધુ— તું શાનો. ૭.