આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
મોટો શંખ !
૩૫
નંદુ ખૂણામાંથી ઊં ઊં કરતી ઊભી થાય છે. છોકરાંઓ નંદુ સામે જોવા લાગે છે. બાપુ નિશાની કરે છેઃ“ચુપ ! સામે કોઇ જોશો નહિ.”
બાપુઃ “જુઓ, આજે રસ્તામાં ભારે ગમ્મત થઈ. કાલે તાબૂત નીકળવાનો છે ના, તે આજે...”
છોટુઃ “આજે રાતે તાબૂતનું સરઘસ નીકળશે ? આપણે જોવા જશું ?”
જમનીઃ “બાપુ, ચાલોને જોવા જઈએ.”
નંદુઃ નાકઆંખ લૂછતી લૂછતી પાસે આવી પહોંચી હતી.
નંદુઃ “બા ! મને જરાક શાક આપને; બહુ સારું લાગે છે.”
મોટો શંખ !
“મોટો શંખ ! આવડો મોટો ઢાંઢો થયો છે ને રોવે છે શું ? જો ભણ્યો છે ચાર ચોપડી ! આપી દે એને તારી પિસ્તોલ.”
“તે હું મારી પિસ્તોલ શેની આપું ? ગામમાંથી મેં મારા આઠ આનામાંથી પિસ્તોલ લીધી ને એણે ફુગ્ગા લીધા.
