આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
ટીકુ અને બબલી
૬૧
૪
બધાં કહે છે કે બચુને બોલતાં જ નથી આવડતું.
કાકા કહે: “એમ તુંકારો કરીને શું બોલે છે ? જરાક વિવેકથી તો બોલતાં શીખ !”
બા કહે છે: “ઇ તો લોક જેવો છે. કોળી જેમ વડછ વડછ બોલે છે.”
બાપા કહે છે: “આ આપણા ઘરમાં કોઇ તારા જેવો જંગલીબોલો નથી ! તું તે આવું શીખ્યો ક્યાંથી ?”
ભાભી કહે છે: “આઘા જાઓ, તમે મને નથી ગમતા. કેમ બોલાય ને કેમ ન બોલાય ઇ કોઇએ શીખવ્યું છે, કે હાંઉ !”
બચુ મૂંઝાય છે, કેમ બોલવું તે તેને સમજાતું નથી. બધાં તેને વઢે છે; પણ કોઇ તેને બતાવે કે વિવેકથી આમ બોલાય ને સારી રીતે આમ બોલાય તો ?
તો તેને વિવેકથી બોલતાં જરૂર આવડે.
ટીકુ અને બબલી
અવાજ આવ્યો: “એં...એં...એં...”
અમારું ધ્યાન તે તરફ ગયું. બબલીબેનનાં માથામાંથી લોહી વહેતું હતું; વાળ ભીંજાયા હતા; કપડાં પર ટીપાં પડતાં હતાં.
