પૃષ્ઠ:Angadvishti.pdf/૧૯

બોલત નહિ કછુ નીચ હો, કે મુંગા કે ઢોર;
કે અમારો દીન હો, કે જાતિ કે ચોર. ૧૨૪
પૂછત હું બડિ બેરકો, ફેર ન પાઉં બ્યાન;
કે ફૂંટીહેં આંખડી, કે સુનતે નહિ કાન? ૧૨૫

ઝૂલણા છંદ.
પોકાર કરતાં ઘડી પાંચ પૂરાણ થઇ, બોલતાં શે નથી કર્મ ફૂટ્યા;
રીસ ચઢશે મુને શીશ તમ તોડશું, કૃતાંત કોપતાં કાળ ખૂટ્યા;
ચોર માટે બીહો છો સહુ ચિત્તમાં, તોલ અહંકારના ટેક ટૂટ્યા;
અંગદ કહે ઉત્તર શે નથી આપતા, સર્વની આંખ કે કાન ફૂટ્યા? ૧૨૬

દુહા.
વાંકાં વચન શ્રવણે સૂણી, ચઢિ રાવણને રીશ;
પગની જ્વાળા પ્રગટિ તે, જઇને ભેદી શીશ;
વાઘને વળી વકારિયો, શુભ છંછેડ્યો સાપ;
સિંહ પંખાળો પાખરો, અતલીબળ એ આપ. ૧૨૮

ઝૂલણા છંદ.
દેહ દાઝ્યો દશાનન ઘણું દિલ વિષે, એક આપે થયો તેહ તાથે;
ઉછળ્યો એક કર આપ આસન થકી, મુખ મૂછ મરડિ હીત હોડ હાથે;
રા-કોણ તુજ નામ ને ગામ ઠામ કહે, કામ શું છે પશુ ભૂપ સાથે;
કો તણો મોકલ્યો હ્યાં લગી આવિયો, આભ બાધો ભરે બાંય બાથે? ૧૨૯
અં-વાળીનો પુત્ર ઘરસૂત્ર શુભ પર્વતે, નામ અંગદ મારું હરખ એવા;
શરન રહું છું રઘુનાથના ચરણની, દેવનો દેવ અધિદેવ દેવા;
ધુમ્રપાને કરી ધ્યાન જોગી ધરે, ઈંદ્ર બ્રહ્મા કરે ઇશ સેવા;
તે તણી નારને તસ્કરી લાવિયો, લંક લગિ આવિયો સૂધ લેવા; ૧૩૦

દુહો.
રાવણ-કહેરે અંગદ કોન હેં, બોલ બડેરો ઝટ;
મુખસેં બોલ સમાલકેં, જાનું ભરિયો ઘટ.

કવિત.
અં-તાતકી નિશાની એહ, દેહ પરચંડ જાકો;
મેઘ ઘન ગાજે એસો, તોર રહે તનમેં
શૂર મહા શુભટ હૈ, પૂરહેં પ્રતાપનકો;
નારાનકો નૂર આપ, પશુ જાત જનમેં;