પૃષ્ઠ:Angadvishti.pdf/૨૫

જંગલી પ્રધાન જાકો, તાથે મે માલ દેખો;
લેખો હે તું દૂત જેસો, એસો તેરો જોર હૈ;
એકહી ગુલામ મેરો, મારી ચકચૂર કરે;
રામ જેસે સેવકાહ, લાખહિ કરોર હૈ. ૧૬
અં-સુન બે દશકંધ અંધ, ઓરતકો તું હૈ ચોર;
જગ્તમાતા જાનકી, કિંકર હર લાયો હૈ;
અબ તેરી સમૃદ્ધ ગઇ, ગઇ લંકા ઓર જાન;
નવગ્રહ છોર ડારે, દેવ સુખ પાયો હૈ;
વાકું તું નવ બુઝે, સુઝે નહીં તોય જાયે;
તું પ્રતીત જાકે ગુન, બેદ જેસે ગાયો હૈ;
પ્રચંડ દંડ તોકું દેગો, અબે કહ્યો મેરો માન;
તેરો ઘાટ ઘડનેકું, આપ રામ આયો હૈ.
રાવણ-મસ્તકમેં જટાધારી, કહાવતે બ્રહ્મચારી;
બનફલ અહારી સારી, આયુધ ધરી ફરતા હૈ;
કહાજાને કોન કાજ, ગામ લોક કિયે તાજ;
સંગ નહીં કોઉં સાજ, રાજ કાકે કરતા હૈ;
દેખનમેં બીર દોઇ, ઐસે નહિ ધીર કોઇ;
અપની ઓરત ખોઈ, બાનર મેં ઠરતા હૈ;
સામલ કહે સુવેખી, સેના મેં બહોત પેખી;
માંકડે અલેખે દેખી, રાવણ કા ડરતા હૈ !

દુહો.
લખ મણિયા ઘોષા ગડગડે, પોઢા જેની પીઠ;
મરોડે મણિધરતણી, ક્યાં ડરે દેડક દીઠ?

કવિત.
અંગદ- ધકેટેમેં ધરા ધ્રુજે, ખેહમેં ન દિન સુઝે;
બુઝે નહિ તોય માન, મરદુંકે મોરેગો;
નાલ ગોલ બાન છુટે, ગામ કોટ લંક લૂંટે;
રુઠેગો રણાયો દાઓ, દેકે ગ્રહ છોરેગો;
હનુમાનકું હકારે, ડરેગો તું તો ડકારે;
નગારે સબ ફૂટ ફૂટ, ફીટફાટ ફોરેગો;
સામલ કહે બેર બેર, આયો હેં અજીત શેર;
ઘેર લેગો કરી રીશ, અપ રામ તોરેગો.