દુહો.
રામ-બ્રહ્મરાક્ષસ એ ભૂપતિ. ખરી રત્નાકર ખાણ;
દશે શીશ રણ રોળતાં, હણતાં મોટી હાણ. ૧૮
છપય.
અં-કહા મૂરખસેં મેલ, કહા કાયાબિન માયા;
કહાં રંકસે રુઠ, કહા સેના બિન રાયા;
કહાં નપુંસકસેં નાર, અપંગસે કહા અટારી;
કહા દરિદ્રકું દામ, કહા પરસ્ત્રીસેં યારી;
પુનિ કહા કુદસકો કૂટનો, કહા ધડિતસોં પારસી;
કહા રાવનકો રીઝબન, જ્યૌં અંધે આગે આરસી. ૧૯
દુહો.
રામ-ઇશ શિષ્પ દશકંધ એ, રિધ સિધ રુડે રાજ;
સીતા દે તો સોંતિએ, ક્રોધ કરું કુણ કાજ. ૨૦
છપય.
અં-કહા લંડકું લાજ, કહા ચાડીમેં ચાતર;
કહા ભીખમેં ભોગ, કહા જલબિનજો જાતર;
કહા જૂઠેકી જીત, કહા ગોવિંદબિન ગાનો;
કહા ડાપણ દારિદ્ર, કહા સતબિને જ્યુ શાનો;
પુનિ કહા મરકટ કંઠે મનિ, જુહારી ધર ઘોડલા;
કહા રાવનકું રીઝબન, જ્યૌં બાવરીકે શિર બેડલા. ૨૧
દુહો.
રામ-ગુન કેડે અવગુણ કરે, એ પાપીકી પ્રીત;
અવગુણ કેડે ગુણ કરે, તે જ રુડાની રીત. ૨૨
છપય.
અં-કહા ખલકે સંગ ખ્યાલ, કહા કુશિષ્યકું બિદ્યા;
કહા બિપ્રસો બેદ, કહા નિર્મલકી નિંદા;
કહા બેદસો ભેદ, કહા નિર્ગુનસો નેહા;
કહા બેરી બિસવાસ, કહા બિન રતકો મેહા;
પુનિ કહાકીરત કહો સુમકી, રામનામ બિન બોલવો;
રાવનકું કહા રીઝબન, જ્યૌં કૌવચકો ફોલવો. ૨૩
