અં-લોક કહે લંકપતિ ફોક મારે મને, અશોક શોકપવત નગર સરખું!
લંકનો વંક તે અંક રજ રંકવત, નિસ્શંકપે પૂરો પંક પરખું!
ઇંદ્રજીત કુંભકાં તુંબકા તોલવત, હુંબકા દેખીને હિત હરખું!
ચરવણું ચાવણું ભૂખનું ભાવણું, રાવણ ધાવણું બાળ સરખું ! ૨૨૪
છપ્પા.
રાવણ-જુઠું બોલ્યાનું જોર, તોર દીસે છે તારો;
રખે વખાણો રામ, મેળ નહિ આવે મારો;
એવા લક્ષ કરોડ, હોડ કરંતાં હાર્યા;
નમ્યા તે જીવ્યા, જંન, માન કર્યું તે માર્યા;
ડહાપણ ડીંગ માર્યાત્યણું, ગાહડ ગુણ તુજમાં ઘણું;
શું વિખાણ કરે વાનરા, રામતણું મોટમપણું. ૨૨૫
અંગદ-કુબેર તણાં વિમાન, સુખસાગર સુખ સેજે;
ઝવેર જડિત્ર મહેલ, તપે તરણીવત તેજે;
સાઠલાખ શ્યામા સહિત, હીંચે હીંચોળા ખાટે;
અલખત અપરંપાર, પુખરાજ પરવાળાં પાટે;
દશાનન તુજપર દયા, અંગદ કહે આવે મૂને;
લંગૂર લંકા લખ લૂટશે, તે માટે કહું છું તૂંને. ૨૨૬
કવિત.
રાવણ-આવ્યા છો અનેક જન, વાનર વિવેક વિના;
ખાસો મોકમ માર સૌ, જાસો જીવ ખોઇને;
સેવો છો શું જાણી એને, રાજ ભ્રષ્ટ થયો રામ;
ગામ ધામ કામ કુળ, રહ્યો ધર્મ ધોઇને;
સિદ્ધિપણું રિદ્ધિપણું, નિધિપણું નેક નહીં;
સેવક કે શહાનેકી, કર નહિ કોઇને;
સતી સીત હરી જ્યારે, તોલ અમો કર્યું ત્યારે;
જીવતા મેલ્યા તે દીસ, શીશ જટા જોઇને. ૨૨૭
અંગદ-'રક્ષપતિ તારા તે, મારા લેખામાં કુણ;
મરોડી લેઉં મામ, દેઉં માર માર માર;
કનકના કોટ ઓટ, દપેટી દેવટ કરું;
ફરું હરું ફોજ માંય, ભાંજુ ભાર ભાર ભાર;
ચેતાવું અચેત તુંને, ચેત ચેત ચેત ચિત્ત;
પૃષ્ઠ:Angadvishti.pdf/૩૬
Appearance
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
<