પૃષ્ઠ:Bal Panchatantra.pdf/૨૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૫

એક પૂળા પણ કાઈ નાંખતું નથી. ઘાસ કપાઈ રહ્યા પછી ધૂળવાળા મુરાડીઆ ખાઈને હું રહું છું. તેથીજ મ્હારા આવા હાલ થયા છે.” શિયાળ એલ્યે મામા ! અક્સાસની વાત છે ! આમ શું કરવા દુ:ખ વેઠી છે ? ચાલે! મ્હારી સાથે, મીઠા રસનું ભરેલું સુંદર લીલુછમ જેવુ ધાસ એક જગાએ છે. ત્યાં આપણે જઈએ. ચાલે, તમને અતાવું.” તે પછી શિયાળ આગળ ચાલ્યું અને ગધેડે તેની પાછળ પાછળ જવા લાગ્યા. એમ કરતાં તે સિહુના મુકામ પાસે આવી પહોંચ્યા. ગધેડાને જોતાંવારને સિંહે તેના ઉપર કૂદકા માર્યો. ગધેડાએ તે ધમાકા સાંભળ્યેા અને જીવ લઈને ના. શિયાળ આલ્યા: “અરેરે! તમે શું આવા નબળા છે તમારાથી ગધેડાના પશુ શિકાર થઈ શકતા નથી !” સિદ્ધ કાંઇપણ એલ્યા નહિ. તે ઘણુાજ ઝ ખવાઈ ગયા હતા. “હું ફરીથી એ ગધેડાને તમારી પાસે લઇ આવીશ,” શિયાળે કહ્યું; “શ્મા વખત એના શિકાર કરતાં ચુકતા નહિ.” શિયાળ કરી ગધેડા પાસે ગર્ચા અને તેને કહેવા લાગ્યેાફ્રેમ, મામા! હુને કહ્યા વગર નાસી ગયા ” ગધેડાએ જવાબ દીધે:- માટી ધમાકા સાંભળીને હું ખીધા.”