આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
વૈરાગ્ય
૧૦૫
વૈરાગ્ય એક હતા દીપ આરડે ઊંડે, નહી મેં ગણ્યા તે વારઃ તૂટ્યાં એ ખાર ને ઊડ્યાં તે છપ્પર, દીપ કરે ઝમકાર! હિર! મારા દીપના તું જ છે એલી, પડું પડું જોની હવેલી તા થાય! હિર! મારી લાખવસાની હવેલી કેવી આજે સૂની સૂની થતી જાય ! ૧૫ ૩
