આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૮૦
ભજનિકા
t અનંતતાને આંગણુ અળતા માનવ ન્યાતિઝરતા ?! વિશ્વવૃક્ષનાં ફૂલે છે તારા જ પરાગ પમરતા ઊઘડે જ્યેાતિકૂલે. અંધારે વીંટળાયા લાગે તે ન્યાતિની જ છાયા રે; એ તુજ માયા, એ તુજ કાયા તું જ રહ્યો. જગરાયા ! ઊઘડે જ્યાતિસૂલે. ભજનિય 9 C
