સુધન્વા આખ્યાત. જેણે મને પેણા માંહે રાખ્યા, તેનુ કરાવુ દરશન છે; અર્જુનને જીતી હરિને તેવું, તે હું સત્યવતીના તનજી ૨૨ વલણ. તન ું સત્યવતી તણા, જે ઋતુ પારથ રાય રે; ભટ પ્રેમાન કહે કથા, સંગ્રામ કા થાય છૅ. કડવું ૧૪ સુરાગ મેવાડાની દેશી, ૨૩ જૈમિનિ કહે ભૂપતિ સાંભળે, છે સુધન્વાને જશ નિર્મળે; તેલ સાગર તે તરી નીસર્યા, તે સમાચાર મદિર સચો. માત ભગિની સ્ત્રી હર્મ્યાં ઘઉં, દેવીને મેકલ્યુ વધામણું; પ્રભાવતી સુખ બહુ પામી, મૃત્યુ મુખમાંથી ઉગી સ્વામી, સુધન્વા સંતનાં દર્શન કરી, પ્રશ્ન સા મગળ ગાતી કરી; અનુચર જોઇ વિસ્મય થયા, સેવક અર્જુન પાસે ગયા. જઇ સુધન્વાની વારતા કહી. અર્જુન વિચારૈછે વિસ્સે થઇ; સત્ય માટે પુત્ર તેલમાં તળ્યો, તે શળક્ષેમ પાછે નીકળ્યા. વળી સેવક એલ્યેાકરીપ્રણામ, તે સુધન્વા ચઢચાકરવાસગ્રામ; તેને શી ઉપમા દીજે સ્વામિન, શત્રુનું' કેમ કરૂ વર્ણન. એવુ જાણી તત્પર થાય, સુધન્વા ઝીત્યા ત્યાં નવ જાય; વિપરીત વચન સેવકનાં સુણી, અર્જુને જોયુ સર્વ જોધાભણી. ત્યારે શૂન્યકાર થઈ રહ્યા, કાહાકારી બેઠો નવ થયા; ત્યારે ક્રોધ કરી મેલ્યા અર્જુન, છેક ક્ષત્રાણીના તત જે સુધન્વા સામે ય, સેનાપતિ કે મારા થાય; જેમ પુછે ચાંપ્યો કરડે નાગ, વ્હેમ હાંયે હુકી ઉઠે વાધ. તેમ ઉઠયા પકેત બળવાન, રીસે લાયન અગ્નિ સમાન; આવી કાકાને કી પ્રણામ, સ્વામી ભારે કરવો સગ્રામ, ધન્ય ધન્ય ધનજય ભાંખે, બીડુ કાણુ લે કામ પાખે; જા માપજી જીતી આવજો, નામ કનુ દીપાવંજે. ધરી આયુધ મુખે ગડગઢયા, કેતૂ રથ ઉપર ચડયે; અર્જુનરાયની આજ્ઞા થાય, કેતૂની કર રક્ષાય. ૧૧ ૧ ૨ ૩ ૫ } 19 .. ટ
