ચિત્તવિચાર સવારે. કાઇક લટમાં એકે નહીં, તે શેની સ્થિત રાખુ સહી; ચિ૦ સાંભળ સુત કશા નથિ થાપ, ચાદ લાકમાં વિ હવે તાત સાંભળ ચિતરાય, શબ્દે નર શબ્દે અવે વ્યાપ ૨૧૫ માદાય; ચૈતન નર માદા ન કેવાય, પંચભૂતનું નામ લેવાય. ૨૧૬ મેહુથી હું આવું છું, ત્યારે પુછે તું; લાક ચાદમાંહી પરવ, અંતર આંખ્ય વીચી ઉંચરૂ. ૨૧૭ તા કાંઇએ મુખથી ખેલાય, જે આ નેત્રા આધાં થાય; જ્યારે નત્ર આધાં સચરે, ત્યાં રસના તે શુ’ ચરે. ૨૧૮ જો પરમેશ્વર કહિને સ્તવું, તે તે નામ પાડયું નવું; જે ભાષા કહુંતા શ્રી થાય, નામરૂપ કર્તવ્યમાં નય. ૨૧ એ ખેલ્લા પાખી શુ , માટે રૂપ લખી ચ; ચિવ સાધ્યુ કહેવા ક્રાંયે નથી, એટલી વાત તે કેમ કથા. ૨૨૦ વિસાંભળ તાત કથી એ ખરી, તેએ તે વાસ્થ્ય પૌધરી;. બહુ પદાર્થ તે ઓળખે. ૨૨૩ ચમક ગિરિની સત્તા કરી, લોડ નાકા આવે પાધરી. ૨૨૧ તે અંતરમાં લેહને બંધ, તેને આવે ચમકને ગધ; લેહની સુરત ચમકગિરિ ન્વય, લાઢા લીધે કાષ્ટ ધસાય. ૨૨૨ માંહી ભયા, તે ત્યાં કહું ચૈતન કયા; એક ગાંઠ લે ચમક વિષે, તે તુ ધન્ય જો ચમક સ્થાને તેજ અવાચ્ય, જે સત્તાએ લાવની નાચ્ય લેહ ધસતે જેમ કા ધસે, તેમ એ જગનાકા ઊલસે. ૨૨૪ તેને કામ પદારથ બહુ, તેમ એ જગત નાના વિધિ સહુ; ચાળા તા લોહચમકજ તા, પ્રપંચભેદ ત્યાં ચાલ્યેા ઘા. ૨૨૫ જો લેાહ ચમકને સંબંધ નેય, તા કારજ કારણુ કહેવા નથિ કાય; એણે ભેદે ચાલે ભાત, તે પુરૂષ શું પૂછે પૃથ્વી તે સર્વે સ્ત્રીલિંગ, અપ તેજ આકાશ નપુસક અંગ; પુરૂષ લિંગ વાયુને કહે, રૂપ વચન કાય ન ભાંખે કુકર ખેલાય, વિચાર કહે શું વિ તાત વસ્તુ મેં કાંઈક લહી, અળગી પડી કીમત ત. ૨૨૬ માદક ભખી ભાદકનું રૂપ, જોવા હી'ડે મૂળગું રૂપ; માર્ક થી અળગા , હૃષ્ટ પુષ્ટ વને ઉચ્ચર્, રર૯ ૨૦૧ સહુ કાયવહે. ૨૨૯ પુરવું જાય; થઈ ૨૨૮
