ગુરુશિષ્ય સંવાદ. સાહ ગુડ્ડ–હવે શિષ્ય તુ' તત્પર થા, વસ્તુ વિચાર તણે ઘર જૂ; વિના વિચારે રેછે આથ, થા તત્પર ને સશય કાઢ્યું. વસ્તુ તણી પક્ષેથી કહુ', જેવું હું ખુષ્યમાને લહું; આ મારે તે જગતજ નથી, તે અજ્ઞાન કેને કહ્યું કથી, ૫૫ પૂર્વછાયા. ૨૩૭ ૫૪ શિષ્ય-ઢાઢ પણે કરિને કહ્યું, આળક યુધ્યે પ્રશ્ન; અનુભવ સાગર રાય છે ત્યાં, શુ?--પૂપુિત્ર નિઃશંક થા, શકે ટળવા હીંડું ઉન્ન. ૫૬ કાંતુ વીર; કહિયે શુણિયે ધીર. ૫૭ જગતતા લવલેશ; મા અનુભવ । ઊપજે જો, શિષ્ય-રાય કહે છે. તાં નથી, તેા શિષ્ય ગુજ્જુ કયાંથા થયા, યાંથા કૃત્યેા ઉપદેશ પડ સારડ ગુડ્ડ-હેલા જે વા સુત ક૨ે, તે શુ' તુજને વિસરી ગયા; મિથ્યાને માન્યું છે. સત્ય, તેણે તને ઉકલે છે જીત. પ શાળે અશે જા। થાય, અન્ય ન રે તે કયાં મન જાય; મિથ્યાને મિથ્યા થયુ’ સત્ય, તેને આપેાપુ માન્યું નિત્ય. ૬૦ પૂર્વછાયા. શિષ્ય-મિથ્યાની જે મન પ્રભૂ ધારી અંતરે, ગુફુ સત જનાના કરતાં સંગ, સાહસપણુ' વિષે, ખરી અધાણી જાય; કાંઇ કૃપા કરીને કાગ. ઉપજે અંગ; સાધુ પુરુષની સંગત સાર, મનવૃત્તિ હાય બ્રહ્માકાર. ૬૨ જ્ઞાતાને સગે નિર્ધાર, ઉજ્વળ બુધ હોય વણુ પ્રતિકાર; લાભ મેહાદિક મળ છે જેહુ, ઉજ્વળને તાં ન મે તેહુ. શીત તણું વ્યાપત હાય ધણી, સંગત કીજે ન્હ તણી; તે હંમેં કંપે નહિં. 'ગ, ઍમ કરે સજ્જનનેí સગ. ૬૪ તજજ્ઞ તણા સાંબળ મહિમાય, કીજે સગ શું શું થાય; ખટ ધાતુ પારશને મળે, મૂળ રૂપ તેનું તબ્ધ થશે. ૬૩
