ગુરુશિષ્ય સંવાદ. પૂર્વછાયા. શિષ્ય મહાનુભાવ મહુત ગુરુના, કરવા જે તેનાં કાંઇ લક્ષ નહીં, તે કેમ મળે ગુડ્ડ-સતસગને કાંઇ સીંગ હે, યાં તે ગૃહવા સત શાસ્ત્ર સદગાષ્ટની, જાણી લેજે ખેડજ, ºs શિષ્ય-સ્વામિ કહા છંા પણ ઉદ્ભવ પ્રત્યે તે સ્વામી કનૈ તે વિવિધ વચને સતસ ગ; પરસંગ ચેન્જ; ગુજ્જુ-મુમુક્ષુને સર્વ એ ૨૩૯ સાર તે ઉપર દઢાંત અદભૂત, જો કેમ નિના દત્ત અવધૂત; તણે ચાવિશ ગુરુ કર્યા હતા, નિજબુદ્ધિથી ગૃહેતા જતા. વિચાર કરતાં લાધી વસ્ત, દૈત સફળ ત્યાં પામ્યું અસ્ત; માનવમ્ બ્રહ્મજ્ઞાની હવા, તેણે પ્રતિષેધ કીધા નવા. ભણ્યા વૈશપાયન સૂરજકને, શું બળ ભણુતા નહિં તે કને; તેમાટે શિષ્ય સાંભળ વચ્છ, થૈ મુમુક્ષુને ભડવો કચ્છ, ૮૩ પૂર્વછાયા. ૬. ' તજ્જને, ચિન્ટુ નહી લેશ; આચયા, લક્ષશુ ત્રીશ દેવેશ ૮૪ કહ્યાં, તે જે લખ્યુ ત્રીશ; પ્રીછવા, જેમ પામું પ૬ જગદીશ. પ્ સા પણ તનનુ છે પદ આરૂઢ, કહ્યું, જેને કાંઈ પામવા રહ્યું; તેને તર્ ભાવ ન ગઢ. જે જનને ઊતરવુ પાર, નાવ નાવિકને કરે નિર્ધાર; જ્યારે નર પારગત થયે, ત્યારે જળને સાજ ત્યાં રયે. ૮૭ મુમુક્ષુને સરવે એ ઢે, જેનુ મન પામેવા રટે; વણુ પામ્યું નહિ શીતળ હેાય, તેણે ઉપાય કરવે સહુકાય. ૮ હવે પદાર્થનુ કહુ દાંત, તે ચિત હૈ સાંભળજે શાંત; જેમ લક્ષણ ત્રીશના જન, તેને પગલે પગલે ધન સ્વત: સિદ્ધ ઉપના ધનવત, તેને ભોગ તણા નહિ અંત; શ્યાને કાજે કરે ઉપાય, ચ્હા ચરણે લક્ષ્મી ધર થાય. && 3
