પૃષ્ઠ:Bruhad Kavyadohan Granth 3.pdf/૩૧૦

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૨૮૩
વિદ્યાવિલાસિનીની વાર્તા..

વિદ્યાવિલાસિનીની વાર્તા. ધબ ધમ ધાવ તે પાસે ગઈ, ઉભો રાખીને પુછ્યુ સહી; ત્યારે દાંડીવાળા આયા એમ, તુ અમળા પૂછેછે કેમ. તમથી શુ' સરશે એ કામ, ખેટી કા શામાટે આમ; સરાવર અક્ષર વાંચે જેહ, અર્ધ રાજ્ય પુત્રી પામે તેહ. ધાવે વાચા તેની શુણી, તર્તી આવી વિનૈયટ ભણી; દુડીએ વાત કહી જેટલી, વનેચને સોંપી તેટલી વિનેચઢ કહે વેગે લાવ, સુણી વાતને દોડી ધાવ; ચાલ કુંડી આણીવાર, તુજને તેડે મુજ સરદાર, ધાય સગાતે આવ્યા ત્યાંહાં, ઉભા રહ્યા છે વિનેચટ જ્યાંતાં; એડી. એવું પાતે નિજ હાય, નમ્રતાથી ખેલ્મે તે સાથ દોહરા વિમેચઢ વાણી ખેાલીચો પડાદારની સાથ; જઈ કહે તુજ રાયને, કહુ છું. હું જે વાત. બિનચઢે વાણી કહી, અક્ષર વાંચું સત્ય; પુરણુ દેખાડું પારખું, જેથી રેહેશે પત્ય. પણુ પલટાવા રખે તમા, માલ્યુ. અમેશ્યુ હોય; રાજાને વિશ્વાસ શે!, ઇતબાર ! આÌ કાય. દુડીવાળેા હરખ્યા દિલ વિશે, દરબડ દોડી જાય; હરખશુ પાતે જ કહું, સાંભળીયે હા રાય. વાંચનાર પેદા થયે।, જોયા તે ગે' આજ; વિરેચટ નામે સહી, સારે તમારૂં કાજ. હરખ્યો રાજા મનમાં ઘણું, જેવું પારખુ હવે તે તણુ'; મોકલ્યેા રથ સુવર્ણમયસાર, માકહ્યા સાથે સેવક દશાર આવ્યા વિનથટકરે દ્વાર, દડીઆએ દેખાડયું જે દ્વાર; અનુચર કહે ભાઈ ઉો તમા, તેડવા કારણુ આવ્યા અમે. વિચઢ કડ઼ે શી છે વાર, થૈ ખેથી ચાલ્યા નિરધાર; વિલાસનીએ દી। તે સહી, ખડખડી હસી પડી તે નહી. ૨૮૩