પૃષ્ઠ:Bruhad Kavyadohan Granth 3.pdf/૪૫૬

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૪૨૯
રૂપાવતીની વાર્તા..

રૂપાવતીની વાર્તા. જાણુરી તે દહાડે ભારા, હેત એ ઉપરથી હારશે; અદ્દ મુખીએમ વાતે થાય, કે ગુણ કે કે। અવગુણુ ગાય, દાહરા. હાય મંદવાડ ગરિમા, જોરાવરિતા જાર; પ્રગટ ન થાએ પલકમાં, ભમે સભારે ભાર. ચાર ધડી તે ચતુર નર, રહે નિત મ્હાલેામાં; મહા ખીક સાથે રહે, તનુ તનુ તડકે તાંદુ. અખૂજને તે દુ:ખ નહિ, ગુણિજ્જન ચિંતા હાય; દિન દિન થાએ બળે, કળી નવ શકે કેમ. એક દિવસ (પતુ વિપ્રને, એઠા રાણી પાસ; પુરુષ કાઈ બીજો નહીં, ડાહકને હતિ દાસ. આંખે બહુ આંસૂ પડયાં, રાઇ જવાયુ રાંક; એથી પૂછ્યું રાણિયૈ, અરે વિપ્ર શા વાંક, બાઇ એક મુજ ઍઢડો, રૂડો જોબન ઝેગ; ભેગ અમારા કર્મના, સહજે વાગ્યે રાગ. તેણે અને પાણી તવું, તજી ઊંધ ધન સૂખ; નાંખે બદનિશાસડા, દેહે દારુણ વઈદ મેળવ્યા વિશ્વના, કારણ નવ લહે કાય; વ’ કઇ ચાલે નહીં, ખમણે દુર્બળ હાય. મારા છત્રજ વશ નથી, વિદ્યા નથી વિવેક; ક્ષયરોગે ખખળાવિયા, અકલવંત સુત એક. આવિશ નહિ હું આજથી, ભણાવવાને પુત્ર તણી પીડા મુને, ઝરૂં પડિંત તેા પાછા વળ્યે, કરી ઍટલુ કામ; છું દિન ભ્રાત; રાત. આંસૂ ાળાં અર્જક, રૂડુ કરશે રામ. ખીજે દિવસે ખળકા, ગયા પ્રેમદા પાસ; પદ્મની, હેતે કરિને હાસ. માહરા, તે નહિ લે તુજ નામ પ્રીતથી, દેખે માધુ ગામ. - માયે લાગી જનક જાણુરો પરણાવે તુને ૪ષ્ટ