પૃષ્ઠ:Bruhad Kavyadohan Granth 3.pdf/૫૦૩

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૪૭૬
સામળ ભટ્ટ.

'

૪૭૬ સામળ ભટ્ટ

  • l;

જગનાથની જાતરા, કરવા કારણુ કુરતા અહિં' આવી ચડષા, આ ભારગપર આજ. દુખ દાવાનલ દાખિયુ, નઇ ઉત્તરની વાટ; મન મનાવ્યું તારૂ', દિવસ થયા તે આઠ. પગ પગલે પૃધે પળ્યા, પાટા દિવસે પાંચ; દુખી મળ્યા જે પાંચ જણ, સુબ્જે તેને સંચ, મહાદેવ મળશે નહીં, ન વિચાચ્યુમેહ ; શ્નો અગ્નિ લઈ ધાં, દડુવાને નિજ દેટ. મે’ માંગ્યું તે આપિયુ, લધુ નવ રાખી ખાટ; અને ત્યાં શી નુન્ય છે, મેર તણી એ મેટ. વાટૅ જે દુખિયા મળ્યા, ભાગી તેની ભૂખ; નારા પુન્ય પ્રતાપથી, હરિએ કીધુ પ્રતિઉત્તર જે પૂછિયા, તે ભષ્ક્રિયા બલિ ભાખ; મધુસૂદને બનાવિયુ’, સાચી પૂરી સાખ. સુખ. શુળી સિહાસન કી, મા સુખ કે… મૂળ; દર્શન દુખિને દાખવ્યુ', વૃષ્ટિ થઈ ફળ ફૂલ, જગત બધામાં જશ થયા, પ્રગથુ પુન્ય સુપેર; રાજ કરી નિજ દેશમાં, સુતે નવા । ઘેર. ચાપાઈ. રીઝયો તે નગરીતે રાજ, ચહ્યું નમિયે મૂકી લાજ; કિંકરને કારજ દીજિયે, કમાવા તે તે કાજિયે. ચાકર છિયે તમારા અમે, જીવતદાન આપિયુ તમા; વિક્રમ કહું કશ એક કામ, લક્ષ કાર્દિધા આપું દામ. દિજને આપા તમે કન્યાય, અધર્મ નથ એમાં અન્યાય; મહિપત સાંભળ થયે મગન, લીપુત્રીત ગામસારણી કીધી ધણી, પુત્રી પરણાવી નિજ તણી; યજ્ઞ આરબ્યા તે કારણે, શુભ તારણ આંધ્યાં બારણું. ભાજન કરાવિયુ' બધું ગામ, નવે ખંડમાં રાખ્યું નામ; તેને વિક્રમે તિલક કીધ, શત ગામ તે વિષને દીધ. લગન,