૪૮ હરીરામ. આવીયાં ત્યાં, કલ્પદ્રુપ કામધેન; તે માપે ઋષીને, અશ્વ ગજ રથ હેમ. આરબીયા, મેટા ત્યાં ઋષીરાય; જય જયકાર થઈ રહ્યા, આનંદથી યજ્ઞ થાય. અઝુરાવ્યા, રચી માયા પાસ; તેણે સમે છે અધકાર કાધા અતિ ચા, તેણે યજ્ઞ કીધે નાશ. સુબાહુ તે અતિયાહુ એ રાક્ષસ કેરાં નામ; સંગ્રામ કરવા આવીયા, બહુ જોધા તેણે ઠામ. શિલા વૃષ્ટિ બહુ મળમૂત્રના નહીં પાર; ધકાર ક સત્યે ની ત્યાં વરહ્યા હાહાકાર. ૧૦ યજ્ઞના ત્યાં ધ્વસ પ્રાધા, મુતિ સા નાફા નૈય; શીર વસ્ત્ર પાખં, નગ્ન પગે, દા દીશ લાય. ૧૧ વિશ્વામિત્ર ત્યાં વિસ્મય પામ્યા, દિશાને કાપે ભંગ થાય; ધ્રૂજે વિચારી મન; તાડીકાના ન. ૧૩ રક્ત દીસે, નહીં, દેખ આવીય, બહાસદનથી જે જોઈએ પૂછી યજ્ઞ રીસે જેવુ લાચન છે. ગુજ વૈર મા વળી વિશ્વ મિત્ર પાછા વળ્યા, ફરી મે તડાવ્યા સા બ્રહ્મ; માટે ફેરવીને, માંડયા ફરી દુ-ઢ તે ભાયા ને, કરવા માંડી ધાત; મળ મૂત્ર અસ્થી ચર્મ નાંખ, ' LY ' ટ્ ૧૨ યજ્ઞ પ્રારંભ. ૧૪ તિનો વરસાદ. ૧૫ યજ્ઞ એમ એકેક પા એક ભાંગીઆ, રૂપી યજ્ઞ ત્યાં એકવીશ; મહા દુ:ખી થયો સુત ગાલી, મનમાં અતિશૅ રીશ. ફી પત્ની છે મહા સાધવી. કરજોડીને કહે સામ; તમ પૂરણ તો થશે, અહીં આવશે શ્રી રામ. ૧૭ પરિબ્રહ્મ પરમાનંદ પૂરણુ, હરી સાતમા અવતાર; ભક્તનાં ખરું કારજ કરવા, ઉતારવા ભૂમિ ભાર શ્રી અàાધ્યામાં અવતયા, રાય દશરથ કરે ઘેર; તે મંદિર આવે આપણે, તે કરે તેની પેર. ૯૧ પછી નાનદૃષ્ટે રૂપીએ જોયુ, અવતર્યા શ્રી હરી ત્યાંહે; તતક્ષણુ વેગે આવીયા, દશરથનું પુર છે જ્યાંહે.
૧૮ 2
