ye હરીરામ. નિામે કહે નવ લયા, માર નાવનારી થાય; ત્યારે વિશ્વામિત્રે પીછયા, આ લક્ષ્મણ ને રઘુરાય. ૧૯ નિશ્ચમે પદ ફાાલન કીધા, પ્રેમ ધરી ઉતારીયા, લીધા ખાંધે એ વીર; ગગાર્મો પેલે નિય સ્નાન કીધાં સાષિએ, રહી ગંગા તીર; અજ્ઞાની નામા શ્રી રઘુવીર લક્ષ્મણ, સુર શારામણુ વીર. ૨૧ પછી મરને ત્યાં કૃપા કીધી, થયા રામ તુષ્ટમાન ભાવે ઉ, ભવખ'ધનથી ભગવાન. ૨૨ ત્યાં નિામે નવનીધ પામ્યા, વુ તિર્મળ જ્ઞાન; સ્તુતી કરીને ચહું લાગ્યા તે, આપી બહુવરદાન. ૨૩ પછી ગંગા મહાભ ત્યાં કશું રામી, રૂપી થયા સતુષ્ટ; વળી અનેક વિદ્યા ત્યાં આપી, થાપી પણે પૂટ. ૨૪ અંબ વિદ્યા વિદ્યા, મારણ મેહન નાટક વિધા શસ્ત્ર ધન વૈદ્યા એવી અનેક વિદ્યા ભણાવ્યા, સિદ્ધ કર્યા રાજકુમાર; પછી ધી સગાથે આવીયા, ચાલીયા વનમાઝાર. ૨૬ વલણ. ચાલીયા વન મેઝાર રાજા, શ્રતા ન સાંભળેા સહી; કરતડી હરીરામ વિષે કહે, શ્રીહરી સમાવડ કે નહીં. કડવું ૧૧ મુરાગ ગાડી, આકર્ષણ તીર. ૨૦ કરીને, શ્રી રઘુનંદન વિશ્વામિત્રને, સાંભળે ત્યાં તેડ. ૨૫ ૨૭ નામીક રૂપી ગણિત પેરે બાલ્યા, સાંભળજો રૂપી રાય; દ્વાર ય, ટીમરના વધ્યુ રતાં કહે રૂપીરાજ; કાળુ સીતા ને કાણુ કાડડ, પશુ કર્યું શા કાજ. ૨ ત્યારે વિશ્વામિત્ર કહે રાધવને, પૂર્વ કથા વિસ્તાર; વેદશમી એક બ્રાહ્મણ હુતે, તેને પુત્રી કુમાર. નારાયણુ વરવાને કાઢે, માંડયા ત્યાં બહુ ખ; તાત વચન લઇને વન ચાલી, ઉગ્ર આચર્યું તપ. ૧ ૩ ૪
