પરવ ગાપાળદાસ. પુણ્યતણે પ્રવાહે પામ્યા, સશય શેક ટળે નહીં મનનેા, જપ તપ તીર્ય દાન કીધાં હુ, સત્ય ઉપાય કરો હવે સ્વામિ, દેવ અનેક મનુષ્યતણા અવતાર; જ્ઞાન વિના નિરધાર. મનતે થોભ ન થાય; કાયા કિલમિષ જાય, ઉપાસ્યા આગે, પુજ્યા વેષ અનેક; e કર્મ ધર્મ કરી કરી થાયે, શાંત નહીં ક્ષણુ એક. ૧૧ પિંડ તીવ્રતીત ન આવે, દેતા ખધ ખેટા; વણસતાં અને વાર ન લાગે, ૧૫ જેમ જળના પરપોટા, ૧૨ રત્ન અમૂલ્ય આયુષ્ય મા દિંન પુરું દિન જાય; પદ્મ તત્વના પાર ન જાણુ, ચિંતા મનને થાય, પિડ પડે જે મુક્તિ કહેવાય, ત્યાં મારૂ મન નવ માતે; સંદેશા કાના નહીં આવ્યો,મે જેયે વિચારી જ્ઞાને. ૧૪ જીવનમુક્તિ તણુ! તમા દાતા. આવ્યો દૃઢ વિશ્વાસ; તેમ વિષ્ણુ અન્ય કોઇ નહીં ભવબંધનના તેડું શ તે ઉપાય કરો હવે સ્વામિ, નિસંદેહુ હરિ પદ પામુ; આવાગમન તણા ટળે ફેશ, ગર્ભ વેદના વમું, ૧૬ અંગે મહુત હવા ઘણા મેટા, કર્ન તણી કરી જાળ; વર્ટ વિરોધ રચ્યા બહુવિધના, પ્રાઢા ભેદ વિશાળ, ૧૭ ચાર વદને ચૈદ વિદ્યાન, અર્થ અનેકજ ભાસે; શ્રવણે સુણી પો હું શાષે, કે શી ગતિ મુજ થાશે. ૧૮ આદ્ય નિરંજન પદ અવિનાશી, ઘટઘટ અંતરજામી; ઉત્પત્ત પ્રાય થાય જે અળગા, તે ઓળખાવે સ્વામિ. ૧૯ સૃષ્ટિત રે કારણ કૈવલ્ય, કાળતા મહાકાળ; પડયે પિંડ કરે પ્રભુ મુજને, સદ્ગુરૂ દીન દયાળ. ૨૦ જીવન્મુક્ત દશા મા મેટી, આત્મ ગેધ પ્રકાશ; તે ઉપદેશ કા હવે મુને, જેમ જાણું સર્વાવાસ. ૨૧ સાધુ સંત શિશમીસાને, કસાષ્ટાંગ પ્રણામ; વેદ સકળ ધમ તમા મારે, વૈદ વચન નિયાણુ. ૨૨ તમ ઉપાસના નહિં! ખીજો, જે ટાલા નહિ'ક્ષણૅ ઠાસ; દાસ ગોપાળ કહે કરોડી, જેને પ્રગઢ છે સમ. .. ૩
