પૂ ગોપાળદાસ. અધ્યાત્મ એક અધિભૂતક, જો અધિદૈવ કહેવું નામ; સાટા સહુ તે વર્ણવ્યા, પંડિત ટામેટામ, ૧૫ એ આગળ નવ કાઈ ઉગરે, એમ વદે વેદ પુરાણ; તે વિગત વેગે પ્રીવેા, સ‘શય ભાગે પ્રત્યક્ષ પ્રમાણુ. ૧૬ જયાં લગી મર્મ ન તણીએ, ત્યાં લગી ભર્મ ન જાય; શબ્દ તે સાકા કહે, તેણે કાંઇ નવ થાય. ૧૭ હુ સેવક દીન દામણા, સ્વામિ તમો છે દીન દયાળ; ભ્રમપાશે ખાંધીયા, તે છે સાય 1. વલણ. છેદે સંશય જાળ સ્વામિક કહુ નામી શા; માપાળને કૃપા કરે, સદ્ગુરૂ શ્રી જુગદીશ. ૧૯ કડવું ૯ મુ’ામગ્રી, વળતા ખેયા સદ્ગુરૂ દેવજી, સાંભળ વીરા વાત પુછ્યા પ્રશ્ન તણા વિચાર, તે સુણુ વિગતે ઉથલા. સાવધાન થઇને સાંબળા, કડુ કર્યું કરી વાત; પ્રપંચ ત્રૈાઢા પ્રીછો, મુનીજન કેરી ખ્યાત. પ્રાલબ્ધ કર્યું તે બ્રહ્મસદને, જેથી હવા સ્થૂળ દંહ; વસ્તુમાં વે નહીં, તુ’ સમજ સાધુ એ. એક તનના તથા મન; એવા એ વક્તવીરા, મે ભળી કર્ત્તન્ય કરે, તે ક્રીયમાણ કર્યું. મન કરે બહુ કલ્પના, હુ વાસના સન્યાસનુ મન તે, આવર્ણક કર્મ શરીરનો, તે વટળે વહુભાગ; ક્રીયમાણુ કર્યું તે વિષે, જેને સબળે દ્વેગ, ઇચ્છા કરે અત્યારની, સુકૃત સચે જાણું પ્રપંચી પ્રીછે નહી, આરે મૂરખ જન. આધ અંત્યે મધ્ય રચના, એ સકલ વ્યાપક બ્રહ્મ; હરિ વિના જી નહી , કાણુ ભગવતા કર્મ, ૧૮ અવશ્યમેવજી, ૧ સાધારછ. ૨ કરે બહુ ધર્મ; કર્યું, માનસચિત '
