૫૪૨ ગાપાળદાસ. રૂપનામ ગુણુ થાવર જંગમ, યાદ ભુવન લગી રે; પ્ચ માં ભૂત સમેત સૃષ્ટિ, સાથેાતા મુક્તિ એક, સક્ષમ બ્રહ્મ સર્વ અંગેચર, અમર્ સર્વ સમાપ તે ધામ; ગુરૂગમ અનુપમ અનુભવ, મુતિ સમીપતા નામ. ખવિંદ બ્રહ્મ વ્યાપ કહે તે જાણી, પાતે થયેા તદ્રુપ; એવા જીવ દશા જે પામ્યા, તે સાલાકતા મુક્તિ પ સ્થૂળ પડૅપિડ સૂમ થાયે, જીવતા જાગ્ય જાણી; સાયુજ્યતા મુક્તિ યથાર્થ, જોતમાં જોત સમાણી. એ મુક્તિ નિર્તર જંન, જગતમાં કઇ જાણે; નિમિત માત્ર ને મદમતી જે, સત્ય કરી કરી પ્રમાણે, પ જેવા ગુરૂ ત્યાં તેવા સેવ, તેવા તેના આધ; ૫ કૈ। મલીન આચાર કરતા, કા વર્લ્ડ આયારે શુદ્ધ. અપ્રમેય વ્યાપક બ્રહ્મ દેવ ભાખે, ટાલા નહીં અણુ ઠામ; વેદ વચન અનુભવ આખી, બાલે તે નિષ્કામ. સાહરમાં શુ કહીએ અળગા, જળચર સર્વ ાણુ; કહ્યા માત્ર કહીએ તે કલ્પિત, એ તે જળ પ્રમાણુ, ૧ ચાદભુવન હર સાગર માંહે, તથા લેાક લાક વસ્તુ એક દ્વિતીયા ન દીસે, કહાં અળગી ત્હારે માક્ષ. ૧૧ જળ તુરંગ ખુબુદ્દા સર્વ જળના, જળચર જાત અનેક; મેાતી સીપ તથા પરવાળાં, જળજામ્યુ સર્વે એક. ૧૨ સ્વાતિ એક સુણા વીનતી, તમે કહ્યું નિરધાર; ઉપન્યા, તેના કહા વિસ્તાર, ૧૩ વ્યાપક મુક્ત અવતાર એ વ્યાપક, તમા કહ્યું. સર્વ સમાન; તે અળગી મુક્તિ અવતાર ચેાવીશને, કાં કથે કથા પુરાણું. ૧૪ મચ્છ પુરાણ વરાહ પુરાણુ, અવતાર વિશેષે નામ; તે સમજાવી કહા સ્વામી, કીધાનું શું કામ. ૧૫ સાંભળ પ્રશ્ન તણા પ્રતિઉત્તર, વત્સ થઇ સાવધાન; નિત્ય વ્યાપકની વાત સશય માટી, ન પ્રીછે અજ્ઞાન. ૧૬ જો પ્રીષ્ઠ ા ભ્રષ્ટ થઇ રહે, લેપે સઘળા ધર્મ; શરૂ થઈ વિચારે ભડા મૂરખ, સમજ તુ નિચે મર્મ. ૧૭ ૩ ૪ ' ' ય
