ગાવિંદ ગમન. ખરકેલુ 'સીધરે મુણિયુ’ નિકાને પરહરી જાવું મારે રાધાવરે, કરે રખે દેહ મુજ ભક્ત તાજ; તહી', બાંધી આવું પાણી પેહેલી પાન, ભક્ત દુઃખ ભન ધરી સ’કટ કાપ્યુ' હરિ,કરી કૂષ્ણુની દેહુ અક્રૂર બદલી; અક્રૂર જઇ મૂકિયા ભવન નદજ તણું,જર રૂપ થઇ મરદી કદલી, હરખી તવ ગાપિયેા હરિ ચ્યક લઇ એપિથે, પિયુ બીજ પછે પ્રેમ કેર'; નરસેના નાથ કહે વેહેલા વેહેલા આવશું,વચન દીધેલુ’ અમેા નહિજ ફેર ૫ ૧૪રાગ સારગ કહાવું; મેટુ ; નવું જમપુરીમાં પડાય. ગપિયા કહું ઓળખીએ ભગવાન, ન કે ભાગ સાચે આખે વાન; મૂળજીભ ચર્મની તમારી, હરિ નિશ્ચયમ થાય અમારી. તમારે હાસ હમારે હરિ ત્રાસ, જાએ અમ ભારીકરી ત્યાં વાસ; જે કથન નહિ માના કમળા કંથ, તે સયમનીને ઉધાડા પથ સૂકો મધુપુર માધવ ળવુ, તમે અહિં બેસે! અમે ક અમ મૂર્ખની ચાતુરી નરખા, એવુ કહાવુ જે હરિ હૈડે હરખે, ન લાગે નંદને કઇ ખાટુ, અક્રૂર માને મારૂં વથ એવા હેાય દઢાત્ર, કરીએ કૃષ્ણ કેહે એક દિમાં અમે આવુ, અશુભ મા ખેલશે। તમે આવુ'; જવ ભરજી નહીં તવ નહિ જયે, એક દિ જવાઘે તે કરગરી કહિયે. મે' મધુપુર નથી નિરખિયું, માયિક વચન સુણીને મન કરિયું; જાવ છવણુ વેઢેલા આવો, આણી વિષે સાંથી લાવો. સાડિયેા કટારિયા માળિયાં મંગાવે, કઞા કાંસિક કુમકુભ જેને જે ભાવે; લાવો કાજળ રખે કરતા કાળુ, અમે ગારસ મિષે આવી ભાળું, કૃષ્ણ કહે સર્વ લઈ અમે આવું, હવે નવા ઘા થયું અજવાળું; ગોપી કહે ‘જાએ.’ એમ ન ખેલાય,હરિકહે એમને એમ જાવું શી ચિતાય. યા કહે શાણુપણું અમે જાણુ,કા તમ વિરહે ધીર યમ આછું; હરિયે વિચાર્યું અહિંથી ન જવાય, કરૂ" કંઇક હું રૂ। દાય. હળવે રહી ગાપીકાને કહ્યું, પેલા નદજી આવે તમે શું ? નંદ નામ સુણી ચેદિશ જોતી, નહિ નહિ કહી વળી સશય ખાતી. હરિ કહે આવે નક્કી મમ તાત, ભૂલી ગોપી માની ખરી વાત; ભીએ નંદ માની લજા ધરી, નરસીંતો સ્વામિ નાઠો મુઢિયા કરી, ૩૧
