સાહેલડીરે; મંદીરથી હરી ચા શે ખેલે ગ, મેહન સગ ખેલડીરે. સાહેલડીરે; સ્વર્ગના દેવતાર, જીવે વિનતાનાં ભાગ્ય, માહન સંગ ખેલડીરે. સાહેલડીરે; એકે મારલી, એક નેણ, મેાહન સગ ખેલડીરે. સાહેલડીરે; કહાન અમે મેલી મૂળ મરજાદ, મેાહન સંગ ખેલડીરે. સાહેલડીરે; માનની કહે માવનેરે, તમે કશુવા આપે। જેમ, મેહન સંગ ખેલડીરે, લેષ્ઠ ગુવા મન ભાવતા, સાહેલડીરે; તમે મારલી અમારી આલે, મેહન સંગ ખેલડીરે. રંગ લીધે સાહામણા, હૈરી માતા ખેલે ખડાં તે લીધી આંજ્યાં ઘુનાથદાસ. લાવીયાં, તમારે કારણે રે, મારે મહીં સાહેલડીરે; ફ્ગ, મેહન સ’ગ ખેલડીરે. સાહેલડીરે; રેલ, મેહન સંગ ખેલડીરે. રઘુનાથના સ્વામી સામળારે, રસની વાળા પદ્મ ૧૩ સુવસતતી ગી, ચાલે ગાપીએ મળીને ગાકુળ જઈએરે, સુંદર સામળીઆની સાથે ઝુવા લઇએરે. રાગ ફેર-ધાળ માનનીએ અપારરે; સરદારરે. રાધીકા આવી હરખ ભરી વ્રજનારી; ત્યાં તે શ્યામળીઆ સખા ગીરધારી રે, મન ગમતાં તે ગીત ગવાય ; રંગ છાંટણી છે’થાય. રંગીલી તમે આશુ કીધુ નદજીના લાલ ; મારી આંખલડીમાં ભી છે ગુલાસરે.
