૭૦ મનાહર સ્વામિ. પઢ ૧૨ સુ લે સ્વસ્વરૂપ જાણ્યાવણુ, શીદ સ્વામી ખેાલે; છીપે નહિં તરશ, કદિ પગે નીર ઢાલે. ત્રણ અવસ્થાથી પર, પ્રકાશ કલા સાથે; ચૈતન કહે વેદ તને, જડમાં કાં અરૂપી તું રૂ પી નાથ, નિત્ય ઉડી ખાલે; અદ્ભુત પર સુતાનાં, જ્યમ માગાં બહુ ઝૉલે. પરમાણું રૂપ કદી, જીવો તુ માગે; તેને તેા “ જેવું, નથી શુછ્યુ કાને. દેહસમ ચેતન કહીએ તેા નાદાનુ મેહેલું; દેવ થયે વધે ઘટે, અંતે થાય ખાટુ તેમાટે ચૈતન વ્યાપક પ્રમાણુ; સ્વસ્વરૂપ ૧ પ્રેમથી ભજીલે આજ, ચિદ્ધનસુખકારી; કાલ કળી કાણુ રશકે, ઘડી પલ પાયારી. સ્વાદિક ભાગતણી, કામના વિસારી; જડ વૃત્તિ દૂર કીજે, મનમાંથી મારી. વિશ્વ વિષે વ્યાપક છે, સાક્ષિપણુ ધારી; જેની ચિક્તિયે છે, જાણુ મતિ તારી. તે હરિ નિર્લેપ સદા, શુદ્ધ નિર્વિકારી; બુદ્ધિ પર વિરાજમાન, નિશ્ચે લે ધારી. ચૈતતમય વૃત્તિ એક, અખંડ સમારી; પામ્ય તુ… સચ્ચિદાન, બ્રા ભય નિવારી. સ્વસ્વરૂપ ર સ્વસ્વરૂપ ૩ સ્વસ્વરૂ૫ ૪ સ્વસ્વરૂપ પ ઉપાધીને દૂર કરી, એમ તેએ જાણુ. બુદ્ધિથી પર સ્વરૂપ, કૃષ્ણજી ખતાત્રે; ઉલટુ જડમાંહે જોઈ, વીશ કાં પકાવે. શુદ્ધ સ્વામી વ્યાપક છે, સેવક સાયાધી; તે તજ્યાવિના ન ઉં, અંતરાય વ્યાધિ, સ્વસ્વરૂપાધ્યા વષ્ણુ, કાટિ કપ સૂધી; સ્વામી ન સચ્ચિદાનંદ બ્રહ્મ પામે બુદ્ધિ સ્વસ્વરૂપ યુદ ૧૩ મુ સ્વસ્વરૂપ ૮ સ્વસ્વરૂપ સ્વસ્વરૂપ છ પ્રેમથી ૧ પ્રેમથી ૨ પ્રેમથી ૩ પ્રેમથી જ પ્રેમથી પ
