કોશ. અગોચર--ન સમજાય—દેખાય તેવુ'. અનુચર--દાસ; ચાકર. આયુ-આવરદા. અવીય–જેનું વર્ણન યથાર્ય ન થઇ તપૂજા કરવાના કાચા ખા. શકે એવુ. અજાનબાહ–જેના હાથ કુટહુ લગી હાય તે. અ. અવશેષ-બાકીનું, બાકી રહેલુ દર્ય-જળની અંજલીથી પુષ્પ ગ′ધ વગેરે સાથે પૂજા કરવી તે. અજા-કરૂ, (૨) માયા, મુડદુ; ખાળીયુ.. અરિડાં–શત્રુઓ. · અગાગ-ર ન પમાય તેવુ; ધણું. જ ઉડ્ડ'. અબુધ-થોડી બુદ્ધિનુ; બુદ્દિહીન. અશના ખાવાને માટે આંખડલી ભરેરડે. ઐરાવત દ્રતા હાથી, સૂર્યનારાયણ. અ'કે નક્કીપણે. અપરિમિત–ધણું જ, અને પદ-અભય પદ; કાઇના પણ ભય નહિ એવી સ્થિતિ. અજબુભા. આયુધ-થિયાર. * અતધ્યાન-અલોપ; ગુપ્ત; અદૃશ્ય. આશ્વાસન આસનનવાસના અન્યાસ્ત્ર-(અન્યસ.) જે માણુ ા- ડવાથી અગ્ની વચ્ચે તે. અગ્નિહેત્ર-મેશાં અગ્નિમાં ડ્રામ કરવા તેવુ' કૃત્ય-વ્રત. અસ્ત્ર-છેટેથી ફેંકીને ધાત કરવાનુ હથિયાર. અત્ર-આભલું; વાદ. અહમેવ-અભિમાન અક્ષય-ન ખૂટે ન નાશ થાય એવું. અશુચિ–અપવિત્રતા. અદ્ભુત-દશ હજાર. આકર્ષવુ–ખેચવુ, અફ઼ાકાર સુર્યના જેવુ. એલ-ઢગલા; જથ્થ; પ્રવાહના વેગ. અત્ર-ઢાંચ; અણી. આવણું ઢાંકણુ, આચ્છાદન, મુજક મળ અલભ્ય-પ્રાપ્ત ન થાય એવુ અને ત—ભ્રૂણુ'; પારવગરનું ; (૨) શેષ નારાયણુ.
