કમિશ-પાપ. કારીલ-હાથી. ક વષઁ-કામદેવ. કૃતાંજલી–પ્રતિજ્ઞા. કપેાત–કબૂતર; (૨) હાલા. કીર-પાયટ. કલ્પ-સૃષ્ટિના અંત. કાલભાથી--કાળ જેવા વિકરાળ; - કુત્સિત-નીચ; નિંદા કરવા જોગ. કલત્ર–સ્ત્રી. કર્ષિકખેડુત. કલાકળિયુગમાં. કૃચ્ચાદિક-કૃઝૂને આદે લઈ ખીજા તેા. કાશ. હવાન. કાભજ-કર્ણના પુત્ર; વૃષકેતુ. કાલાગ્નિ–પ્રલય વખતને અગ્નિ કપિધ્વજ-મૅની ધજા ઉપર હનુમાન છે એવે અર્જુન. કર્ણપર્યંત–કાન સુધી. કિરીટીઅર્જુન. કમલાસન-બ્રહ્મા, કાય-હાથ પથ ને શિર વગરનું ધડ. કાર‘ગ-કુર’ગ-મૃગ જેવા ઘોડાની જા- કુમે-ધેડાની જાત છે. કેશરીવ !—વાધના જેવા લાંકના (ધાડૅા.) બુતરા-મેદડાની એક જાત છે, કક્ષા--પ્રત;કૂખ (આઠેકાણે) કાકુસ્ય ફળ-રધુ કુછી. કુમુદની--પેાયણી. કુરગ–મૃગ; કુંભ-ધડા. કુષ્ટી કાઢીયા. કામધેન-ઇચ્છિત પદાર્થ આપે એવી ગાય (દેવ લેાકની.) કૈવલ્યમુક્તિ; મેક્ષ નકલતા-સાનાની વેલ—વૃક્ષ, કડુ—ખજવાળ; ખસ. કૃત્રિ–કીડૅા. કુરંગનયના-મૃગના જેવાં નેત્રવાળી કૃશાનુ—અગ્નિ. ક જ કાશ-કમળની માળા-ભંડાર. કોકનદ-રાતુ કમળ. કરૂણાશાલી-કરૂણાવાળા. કૃતકરગૃહેણુ—પાણી ગૃહણ કરેલું- પરણેલા એવા. કું તળ-ખટલિયારા કૅશ, કુસુમાકર--વસંત ઋતુ. કમળભૂ–કમળમાંથી ઉત્પન્ન થયેલા કુંજ–વેલીઓથી છવાઇ રહેલુ સ્થળ, . બ્રહ્મા. કુસુમાભરણુ-પુષ્પાનાં ધરેફ્લુાં, કિનડ્ડય-(વ્રજ ભાષામાં)કેમ કરી થયા, કનકાચલ–મેરૂ પર્વત. કરીવર-હાથીઓમાં ઉત્તમ. કવાથ-કાઢો; ઉકાળા. કુંઠિત—બંધ થયેલું; ગભરાયલું, કુમતિહરનબળી મત દૂર કરનાર. કડાભરણ-ગળાનુ ઘરેણ કુંજરબદન—ાર્થીના જેવુ' માં છે જેનું એવા ગણેશજી.
