કારશ. ખદીજન—ભિક્ષુક; ભાટ, ચારણુ, બિલ-ખીલીન્યુ. બ્રહ્મસદન-બ્રહ્મલાક, સત્યલેાક. બ્રહારધ-મગજ; તાળવું. બળાબળ ઓછુ વધતુ જોર હાવું તે, ખુબુદા-પરપોટા, સુ-જી. બ્રહ્મર્ષિ–બ્રહ્મ લોકના ઋષિ; ત્રણ ઋષિમાંના એક. ખાન/ક(કી=ની) જુદી જુદી જાત. અહુનામી-ધણાં નામવાળે . ભરતા–ભા-ભત્તર; પતિ. ભાજનવાસણુ. ભાર સવાર. ભૂચર–પૃથ્વીપર રહેનાર્~ગતિ ફ- ભાસ્કર–સૂર્ય નારાયણુ. જીવ-ભાષા. ભ્રમર–ભમા. ભ્રમ-સશય. નાર. ભાવના-કલ્પના; ધારણા; મનમાં કપેલી મૉ. બેવ-ભેદ; મર્મ. ભાતિ–શાભે છે. ભાવાત-ભાવતી એકેયતા. ભસિન્ધુ--સ"સારરૂપી સમુદ્ર, ભારતી–સરસ્વતી. ભેદાભેદ-ભેદ-અભેદ-જુદાપણું' તે એકપણું, ભડ–મોટું; ખળવાળ ૭૫ ભ. ભારણુ-જે એકાદી ભાર વસ્તુ ખીજીપર મૂકવાની હાય તે. બાપુ દેખાયુ; માલમ પડયું, ભૂત-તલ. ભૌતિક-પ’ચભૂતાથી બનેલું, ભૂ-સુદરભભકાદાર. ભગયાની. ખાણુ-શિવલિંગ; (૨) તીર. બદ ખરાબ. બિન-ધિલડુ બકુલ-એક જાતનું પુષ્પ (બહુ સુન ગધીદાર.) આમામી (પાર્વતી) વાભા, બરખાતૃષા ઋતુ; ચોમાસુ, ખિબજકલા-પ્રકાશનાં કિરણુ. ઐરિઅન’ગ-(હિ) કામનાશત્રુ-શંકર. ખંભા (હિ) બ્રહ્મા. ભવભજન–સ’સારના આવાગમનાદિ દુ:ખોના નાશ કરી. ભવેત્યાય; ભવ-સંસાર; (૨) શંકર ભુજ ગભરિત–સાયી ભરેલે, ભવસર–સ સારરૂપી સાવર. ભીતિ–ભય; વ્હીક ભગ્ન-ભાંગી ગયલું. ભીર-વાર; મદદ. ભાડ–મોટી ભઠ્ઠી; (ભાડ ભુ’જાની.) સૂરિ–ધણ'; વધારે. ભૂપૃથ્વી,
