કાશ મૃગનેણી–ણા-મૃગના જેવાં ચક્ષુવાળાં મૃદુલ–ભળ; નર્મ સ્ત્રી પુરુ'ર. માદ-મનદ માંઝાર–ભાજ્જૂર; બિલાડુ મદન-કમ. મૃતસ’જીવની-મુવાને જીવતા કરવી મૃત્તિકા--માટી. ઐબધી. માર્તડ-રિવ. મુગમદ–કસ્તૂરી. મુષ્ટિમૂડી. મદ-બળ; (૨) અભિમાન, મદહાસ્ય-ધીમું ધી વીને હસવું તે. મકર૬-yલમાંનું મધ, (૨)કમળ તંતુ, મધુકર–ભમરા. મ્હોં નલકા મુતામાળા–મોતીની માળા. મહાનિધિ–મેટો સમુદ્રસાગર, સહિષ-ભેસ. મિત–માપવાળું. મંદાવરા--પારનતક; સ્વર્ગનું એક ઝાડ તથા એ નામનું પુખ્ત, મઠ્ઠમી ડું. મથવા છે, મુખમંડનમાંઢાનું ટાંકણ-શણગાર. માર્જન—નહાવું; શરીરપર પવિત્રજળ મધુર--મીઠું. મૃગજળખાટાનુ ખરૂ ભાસેતે; મિ [છાંટવું તે. ચ્યા વસ્તુને ખરી માની તેની આશા રાખવા પછી તે નિરાશજ થવુ પડૅછે તેમ. મનન-વિચાર કરવા તે. સુડિતકેશ-કેશ ખેડાવેલા હાય તે. મખ્વ-મધ્વાચાર્ય અથવા પૂર્ણવાચ્ય ચાર્યે ચલાવેલા વૈષ્ણુવ સંપ્રદાય મ:ત્રિકાસ્થાપન-ગેંગવેજ બેસાડવી તે, મરકલડુ–મંદહાસ્યવાળું; ભકલાતુ હેમ ય તેવું. મુગ્ધા-( રતિરસથી ) અજાણી સ્ત્રી, મુર્તી એ ઘડી. માંખીક (માંખી.) મરજીવા–દરિયામાં માતી કાઢવા માટે ઉતરનારાઓ. મેરી–. મેગા-હાથી, ૮૬૭ મનુ મનુષ્યનો, મલિન–મેલુ. માધા-માધમાસનું સ્નાન દાનાદિ વ્રત. મુદા-આનંદથી. મુમુક્ષુતા-જીતેન્દ્રિય થઇને મેક્ષની ઇ ચ્છા રાખવાપણું. મેડી-નાશ કરી. માતુલ-મામે.. માનુજ-મનુષ્ય. (૨)ચ'દ્રમા, (માલ મી+અનુજનાને) લ- લિમના નાના ભાઇ. મૂષિકવહુના–ઉંદરના વાહનવાળા. મત્તાલિપ્રમદા (મત્ત થયેલી અલીંતેની પ્રમા) ભમરી. માલિ-ખેડા (જટાને) ભરદલ-હાથે વગાડવાનું ઢોલક, મથ-ફામદેવ.
