૩૬૪ શામળાદ્ર સનર એક પેડલા, વસ્તુળને કાર; ઔ કપાળે જઇ રહ્યો, પ્રેમદા પ્રીત અપાર. ઉતૈત્ર નીહાળે સર્વનાં, તે સામું નવ તૈય; તે ધ્યે તે નર વસે, અવળચાંદલા હાય. સ-એક તરે શ્રી શાભતી, સ્ત્રી છે વાલિ અપાર; ગળસ્થળે ચુંબન કરે, તે કહેા રાજકુમાર ઉ–કુંવરી કહે શંકાઢડી, તમે પુઠ્યુિં તે; ખીજું પુછો રાજી, ઉત્તર આપું એહ. સ–સત નર આંધ્યા બંધને, મળી નર નિયે એક; તે નર તારી પાસ છે, કુંવર હે સુણુ રાયજી, વહાલા ને વિશેક ઉત્તર આપું અહ; હાર નામ છે અહતું, તમે બતાબ્યા તેહ. સનરને નર વીંટી વળ્યા, તે ઉપર એક ના; તે શાભે સુંદરી, જેને શિર ભરથાર. ઉભર્યું પૂછ્યું હા રાય, હોંસ ધરીને હાડ; કંકણુ પાસે કંકણી, કર્મવંતીના કાય. ચોપાઇ, પર પરાક્રમ પર ચાતુરી, પર લક્ષ્મી પર નાર; તેનું વાદ ન ફ્રીયેિ, સાંભળ રાજકુમાર ચાપાદ ૧૭. વિહંગના વાણી ઉચ્ચરે, હેતે રાળ હી ધરે; તમા મુખે વદતાં લાજિએ, એક વેણુ ઉત્તર આપિએ. ૩૧૮ ale ૨૦ ૩૨૧ કરર ૩૨. પ રાજાએ જે પૂછી વસ્ત, સ્ત્રીએ ઉત્તર કર્યો સમસ્ત; એક એકથી અકી ચાતુરી, બાંધી ન શકે કાઇ ખાકરી. માંહામાંહે હરખ જ ધરે, ત્યાં વિહંગના સખી ઉચ્ચરે; તમા એક છે. ચતુરસુજાણુ, તમ થ્યાગળ મુજ મતી અજાણુ. ૩૨૬ ખાઈ જે મન માને તાહ, રાજ સાથે વાત કુંવરી કહે ખાલજે સત્ય, મારાં લૂણુની રાખજે પત્ય; હરખ ઘણા હઈએ માણીયે, મેલિયે જો માણી જાણીયે. ઢાશે. કરું; ૩૨૪ ૩ર૭ ૩૨૯
