ખા પુત્રના જવાબમાં મહાત્માએ પાતે તા. ૭મી માતે જ સંતે જવાનું લખ્યું, અને ત્યાં રાજકુમાર શુક્લ ક્યાં મળી થશે તે પૂર્ણયું. ટપાલખાતાની અને લીધે પત્ર વખતસર ન મોએ. પણ મહાત્માજી શકતે આવવાના છે એ વાત ચુકલજીના સુવામાં આવી જવાથી તેઓ કલકત્તે ગયા. પરન્તુ ત્યાં થમા પછી જોયું તો માત્માજી સ્વામીને પાછા દિલ્હી ચાષા ગયા હતા. શુકલ અને પારણ્ય આવી સભાને કરી પત્ર લખ્યું. એ પત્રના જવાબમાં તા. ૧૬-૩-૧૯૧૭ ના રાજ માત્માએ જણાવ્યું અનશે ત્યાં સુધી હું વહેલામાં વહેલો પારણ્ય માવવાના પ્રયત્ન કરીશ. ” એ જ અરસામાં એટલે કે તા. ૨૬-૩-૧૭ ના રાજ ઐતિયાના એક ઉસાહી નવયુવક ભાઇ પીરમહમદ મુનિસે માત્માને એક ખીને પત્ર બીડી ચ'પારણ્યની કેટલીક વાતાં તથા બનાવાની વિગત લખી મેકલી. આના ઉત્તરમાં તા. ૩૦-૩-૧૭ તે સજ મહાત્માજીએ સુરપુરાં થઈને જવાય છે અને ચપારણ્યમાં ત્રણ દિવસ રહેવાથી જે કંઇ જોવા-તપાસવાનું છે તે પાર પુરે કે જેમ એના ખુલાસા માગ્યા. એપ્રિલ મહિનામાં તે ત્યાં આવશે એમ પણ >> એ પત્રમાં જથ્થુાવ્યું હતું. પરંતુ આ પત્ર પહેચિ તે પહેલાં જતા. ૩–૪–૧૭ ના રાજ મહાત્માજીએ શુકલજીને તારથી ખબર આપ્યા કે " હું કલકત્તે જઉં અને ત્યાં શ્રીયુત ભુપેન્દ્રનાથ મુને ત્યાં ઉતરીશ. ત્યાં મળી જા. વાર મળતાંની સાથે જ શામજી કલકત્તે રવાના થયા અને ત્યાં મહાત્માજીને મળ્યા. આ બધી જીતની તે વખતે બિહારમાં કાઈને કશી ખંબર ન હતી. અલ- એન્ડી ક્રગ્રિસ મિટીમાં વિદ્યારના સભ્ય. આવ્યા હતા તે એજંટ’ સુધી મહાત્માજી ચપારણ્યમાં ભાવવાના છે એ વાતથી માથું જ હતા. રાજગાર શુક્લ પક્ષુ દાન મળી શોથા નહીં. એટલે કમિટીના નિહારવાળા ગૃહસ્થા સાથે તેમને કશી વાતચિત પક્ષેપ ન પણ
સી.
