દારની જમીન ખેડી શકતા નથી; અને (૩) હેમરૂલના ચળવળીમાએ જેમને ચંપારણ્ય ભાવતું મળી ગયું છે, કારણ તેમા કહી શકે કે અહીં અંગ્રેજ અમલદાર તેમજ બિનઅમલદાર વર્ગ ભેગા મળી રૈયતને ચડે છે, ને એવીજ રીતે સારાય હિંદમાં બ્રિટિંશને ગેર- અમલ ચાલી રહ્યો છે. પોતાના હેતુ પાર પાડવા સિવાય એમને રૈયતની શી પડી છે ? ચંપારણ્યના નીલવરાની માલમિલકતનું રજી કરવાની એક માત્ર ઉપાય એ છે કે મિ. ગાંધીને જલ્લામાંથી હદપાર કરવા. નીલવાની અખૂટ ધીરજને અંગે આજ સુધી કાંઇ ગંભીર તાકાના થવાં પામ્યાં નથી, પણ સરકાર ને તેમનું રાણ કરવાના ઉપાયે। સવર નહિ એજે તેા પછી નીલાને પેાતાના રક્ષણ માટેનાં જરૂરી ગાં જાતેજ લેવાં પડશે.”
- Very occasionally brief paragraphs appear in your
olumns illuling to Mr. Gandhi and liisso-galled mission in Champaran but it is more than evident, you have no appreciation of the harm ho is doing and has already pieceeded in doing. When the local authorities first becanne aware of Wr, Gandhi's threatened visit they very wisely, and correotly, took action to restrin lim, but on appeal by lim, this order was upset by the Provincial Government and Mr. Gandhi was permitted to continue lismis- chievous intention. He wanted to go to a village in the Peopyrufactory · dihat ' and thereby encourage the villagers some of whon were under trial for severely assaulting the European Bah-snager, but Iie was stop- ped by the local authorities and awaiting the order o the Government he occupied linself in Motikari, accord- ing the ex-parte statements of some hundreds of Peepra and 'Turkaulin concern rayots who were induced by his
