ચર્ચાપત્ર પાછી પાન સાહેબની પ્રતિષ્ઠા એક જ તૂટી ગઈ અને નીપવળમાં પણ તેના આવા વિચારી અને કુચિત થઈ નથી તે આકારોથ પામ્યા. ની સાથે કામ કરનારા ભાઈ સામજી પશુ એમને સપના બુ અમને પૂરા લાયક નીવડ્યા. તેમને વિષે તે એટલા જ મૂરિય આપ સ યો કે તેઓ પોતાની વીજ્ઞાત અડીને અહીં થય સેવા તરીકે આવેલા. કામ કરવામાં તે અસયાને લાત મારીને દૂર કરનાર અને શ્રમને તે પત જ નહિ કરનાર ખાતા મરાઠા છે. આ શાળા સૌથી પ્રથમ સ્થપાયેલી એટલે તેમાં મુશ્કેલીઓ પણી નતી હતી. લોકો સામુ કરવાનું કહ્યું માનતા ન હતા. જ્યારે આઇ સેમણુ અને સ્તર દેવ ક્રાદાાપાના હાથમાં લગ્નને ઉપમા ત્યારે મા માનવા લાગ્યા. એક વખત તે ગામડામાં ફરવા ગયેલા અને આવીને જુએ છે તા ચૈતાને રહેવાનું તથા જેમાં તાની માળા ચશ્વાવતા તે ઝૂંપડ' ખા ગયેલું સ્ખતે તેને સ્થળે રાખ સિવાય બીજાં મધ નાખ નિશાન નહિ રહેલું. કામમાં અડચણુ નાંખવાના હેતુથી કાઇ પીએ આગ લગાડી હરી એમ સશય ન હતા. ભાઇ સોમણુના તા ખાચહ હતા કે સાળા એક દિવસ પદ્મ ખુધન રહે. આખી રાત બગી, પાળ અને વાંસ મગાવી હતું તેવું સૂપડું ઉભું કરી દીધું, મા તેમના આગ્રહી અને ટેકી સ્વભાવે ચમ્પારણ્યના કામ કરનારા અને સ્વયંસેવકામાં તેમને વિષે ભારે આપ બેસાડી. હાલ તેઓ પતાના પ્રતિમાં ઋસહકારનું કામ સુંદર રીતે કરી રહ્યા છે. મીજી નિશાળમાં શ્રીમતી અર્જન્તસમાઈ ગામલે, તેમના પતિ ને ખીટલાક ભાઇચ્યા હતા. અવન્તિકાળજી લેને એમાં કરવામાં તેમના ઉપર ૫ પાયામાં અને તેમને સાવવામાં તેમના સંગીતના દાનના ઉપયોગ ઠીક કરતાં.
