‘ગામમાં કેટલી મોટરકાર થઈ ગઈ !’ ગૌતમે કહ્યું.
‘ભાઈ, તમે કમાશો ત્યારે કાર રાખશો ને ?’ અલકે પૂછ્યું.
કાર એ હિંદમાં ધનિક તથા ઊંચા મધ્યમ વર્ગનું એક સંકેતચિહ્ન બની ગઈ છે. ધન રહિત વર્ગને ચીડવતી ખીજવતી એ પરદેશી ગડીએ જનતાના અસંતોષને અતિ તીવ્ર બનાવ્યો છે. એની ઝડપ ધનિકોની દક્ષતા કે ઉપયોગ તલપૂર પણ વધાર્યા વગર ગરીબોની મંદતાને આગળ કર્યા જ કરે છે. ગરીબીના બળવામાં કારને પહેલી બાળી નાખવામાં આવશે. એમ ગૌતમ માનતો હતો.
અલક એ પ્રશ્નમાં ભાઈનો ભાવિ વૈભવ ઈચ્છતી હતી. પરંતુ જે વૈભવ સર્વનો બની ન શકે એ વૈભવ ગૌતમને ખપે એમ ન હતું. બહેનને સામાજિક અસમાનતાની ભયંકરતા કેમ સમજાવવી તેનો વિચાર કરતાં ગૌતમે જોયું કે એક દમામદાર શણગારાયલો શૉફર તેની પાસે આવી રહ્યો હતો. શૉફરે ઝીલનારને રુચે એવી સલામ કરી કહ્યું :
‘હુઝૂર આપને સલામ કહાવે છે.'
‘કોણ હુઝૂર ?’ ધનિક વર્ગ, અમલદાર વર્ગ, સાક્ષર વર્ગ અને મુત્સદ્દી વર્ગ ન સમજાય એવી સંકેત ભાષા વાપરે છે, જે એ વર્ગ બહારના માણસોને સમજાતી જ નથી. ગૌતમને પણ ‘હુઝૂર’ અને ‘સલામ’ કહાવ્યામાં કાંઈ સમજ પડી નહિ.
‘સાહેબ બહાદુર આપને યાદ કરે છે.’ શૉફરે કહ્યું.
‘સાહેબ બહાદુર ?’
‘કલેક્ટર સાહેબ...'
'મને યાદ કરે છે ?'
'જી.'
‘હું ઓળખતો નથી.’
‘હરકત નહિ. આપ મારી સાથે ચાલો.’
‘શા માટે બોલાવે છે ?'
‘તે મને કહ્યું નથી.’
કલેક્ટર સાહેબનું આમંત્રણ સદાય માનપ્રદ ગણાય - આમંત્રણનાં
