આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
લોક્કવિતાનો પારસમણિ
૧૪૯
જાપાની લોકકાવ્યનું સ્વપ્ન, એક અંગ્રેજી અનુવાદનું
અવતરણ કરોને એલ્વિન એની જોડમાં મૂકે છે—
સપનાનાં આ મિલનો—
કેવાં દુઃખદાયી છે !
ઝબકીને જાગતાં
ચોપાસ, આવલાં મારીએ,
કોઈનો સ્પર્શ મળતો નથી.
અને અહીં તો શબ્દશઃ એક કુટુંબી સમું આપણું સોરઠી લોકકાવ્ય–સ્વપ્ન સ્મરણે ચડે છે.
સાજણ સપને આવિયાં,
ઉરે ભરાવી બાથ;
જાગીને જોઉં ત્યાં જતાં રિયાં,
પલંગે પછાડું હાથ.
પલંગે પછાડું હાથ
તે કાંઈ નો ભાળું,
વાલાં સાજણ સાટું
ખોબલે આંસુ ઢાળું
આદર્યા કામ તે અધવચ રિયાં,
જાગીને જોઉં તો સજણ જાતાં રિયાં.
જાપાની કાવ્યના અસલ શબ્દ તો હરિ જાણે; પણ અનુવાદમાં છે —
When waking up startled
One gropes about, —
And there is no contact to the hand.
