પૃષ્ઠ:Chhellun-Prayan.pdf/૧૭૨

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૬૨
છેલ્લું પ્રયાણ
 


Swift the current, dark the night, (Ya-illa, la-illa)

Stars above our guide and light, (Kraliar, baliyar)

All together on the rope, (Ya Pir–DustGir)

In our sinews lies our hope (Khaliko, Malik–ko.)

અર્થ–નદીનો પ્રવાહ ધસમસે છે, રાત કાળી છે.

યા–ઈલ્લા, લા–ઈલ્લા.
આપણા રાહબર, આપણા દીવા કેવળ આકાશના તારા જ છે.
કાલિયાર ! બાલિયાર !
સૌ સંગાથે રસી ખેંચો.
યા–પીર ! દસ્ત ગીર !
આપણી આશા આપણાં જ બાવડાંમાં છે.
ખાલિ–કો માલિક ! કો !

એવો એક દિવસ જરૂર આવશે, કે જ્યારે પ્રાંત પ્રાંતનાં આ લોકપદોની આપ–લે ચાલશે, હરએક નાના મોટા પ્રદેશમાં વ્યાપક એવી આપણી સાંસ્કારિક એકતાને આપણને એ ગાનોના પ્રત્યક્ષ શ્રવણપાન દ્વારા ગાઢ અનુભવ થશે, અને પરદેશી નાટકો વગેરેના ભંગાર પર ‘થેસીસ’ લખવા ગ્રંથાગારોની અભરાઈઓમાં જીવાત જેવા ખદબદતા આપણા જુવાનો પોતાની ધરતીનો સાદ સાંભળી, જન્તુ મટી, સાચા ભૌમિક સત્ત્વનો આસ્વાદ લેનારા રંગીલા માનવી બનશે. ભાઈ જયલાલ કૌલને સુમાર્ગે વાળનારા મુરશિદો લખનૌના વિદ્યાલયમાં જેમ મળ્યા તેમ મુંબઈ યુનિવર્સિટીમાં પણ મળો !