પ્રકરણ ૨ ડન્ફ્રર્મલાઇન અને અમેરિકા શિ --- ક્ષણના કાર્યક્રમમાં કવિતા, સંવાદ વગેરે મેાટે ખેાલી જવાની રીતને મારા કાકા બહુ અગત્ય આપતા; અને એવી રીતે મેાટે એલી જવા બદલ મને તથા ડાડને ધણા પેન્સ મળતા. અમારે બન્નેને નાનાં મૅકિ કે ઝભલાં પહેરીને, આયેા પાછી વાળીને, કાગળની ટાપીએ પહેરીને અને તરવારેાને બદલે લાકડીએ ઝાલીને વખતેાવખત શાળા- ના સેાખતીએની સમક્ષ અને ઘણી વખત માટી ઉંમરના માણસાની સમક્ષ, નાલ અને ગ્લૅનાલ્વન, રાડારિકડ છુ અને જેમ્સ ફિટ્ઝ-જેમ્સ એલી જવાં પડતાં. મને ચાક્કસ યાદ છે કે નાન અને ગ્લૅનાવનના પ્રખ્યાત સંવાદમાંથી ‘નર્ક’ના જેવું દુ” એ વાકય ખેલતાં અમને ધણા સાચ થતા. શરૂ- આતમાં તે! એ વાંધાભરેલા શબ્દ ખેલવાને સમય આવે ત્યારે અમે સહેજ ઉધરસ ખાઇ લેતા અને તે જોઈ શ્રોતવને ગમ્મત પડતી; પણ પાછળથી જ્યારે અમારા કાકાએ અમને સમજાવ્યા કે એ શબ્દ ખેલવામાં ધવિરુદ્ધનું કશું નથી, ત્યારથી અમારી મુંઝવણ મટતી; પણ પછી તે અમે વારંવાર એ શબ્દ ખેલા કરતા. હું હંમેશાં ગ્લેનાલ્વનને સ્વાંગ લેતેા અને એ શબ્દ ભાર દઇને એકલતા. મના કરેલી ચીજને માટે આપણને જેવા મેાડ થાય છે, તેવેા આશ્ચર્યકારક મેાહ મને એ શબ્દમાટે હતેા. માળેરી લેમી’ગની વાતનું રહસ્ય હું ખરાખર સમજી શકું છું. એક દિવસ વાલ્ટર સ્ટંટ તેણીને મળવા આવ્યા, ત્યારે તેને રીસમાં બેઠેલી ોઇને તેમણે તેણીની ખબરઅંતર પૂછી ત્યારે તે ખેલીઃ~-મી- સ્ટર સ્કાટ ! આજ મને બહુ ચીડ ચઢી છે, ‘બળ્યુ” (ઉંમ) એવું કહેવાનું મને પણ થઇ Gહુમન ગાય છે કે જા હage Portal
