દગ્મિામાં દપીસ્તાલની લાઇ હૂંતુ, પરંતુ આ સર્વેમાં અન્ય જેવુ તે તેણી.ની બાજુમાં બેઠેલા એક મોટા કદના વિક્રાળ ચિત્તા (વાઘ) હતા. તેની ગરદનમાં એક ચાંદીના પટા નાખેલા હતા અને તેના નીચેના ભાગમાં એક ઝુલતે રૂપેરી લુધરા અંધેલા હતા. આ ચીતે પોતાની રોઢણીની ખાજૂમાં એ હતું, અને તેની ખુસુત શેઠાણી ખુરશી પરથા પેનાના ઝુલતા હાથ વડે તે ત્રિકાળ અને 'ગલી હેવાનના ઉભા પશુ કેમ કાન પસવારતી હતી. --- મે તેણુંરો અને તેની દાસચાલને ન. કળી ત્યાં સુધી તે પેાતાના વિચારામાં તીન થયેલી જણાતી હતી, એટલે તેનું ધ્યાન મા રી તરફ ખેંગાયેલું નહતુ. પણ પછી લગભગ તુરતમાંજ તેણે પોતાની નજરફેરવીને મારી સામે જોયુ ચાર આંખે એક થતાં સહેજ હસી. .. “ તમે આખરે બચ્યા છે. ડાકટર એ હંમદખાન ! તેણી ઝાળીની નજીક આવીને મારી માટી અજાયબી વચ્ચે હરહુ ભાષામાં ખેલી. તેણીને ખુલબુલી અવાજ તેણુીના મુ ખડાનો ખુબસુરતી કરતાં પણ વિશેષ મનહરણ હતા. તમેાએ ઝીક લાંખી ઉખ ખેથી છે, ખાસા ગાર કલાક .
