આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
દર્શનિકા
ખંડ ૯
૩૪૪
અજબ
પડદા ખધે મેહમાયાતણેા
માનવી
છે પડ્યો માનવીદિષ્ટ સામે ;
ડહાપણે ગર્વ ધારણ કરે,
તે ફરે ફૂલીફાલી દમામે ;
પવન ફૂંકી બધે જેમ ધસતા રહે,
તેમ ચેાપાસ તે જાય ધસતા;
જીવનની ઊંડી જે સિદ્ધિ તે સત્યતા,
અર્થ તેને ન ઉર અંધ વસતા.
જીવનસુખ સ્વાર્થમાં શેાધવા જાય, પણ
શોધતાં શેાધતાં જાય થાકી ;
સુખપેાપટી,
ક્ષિતિજમાં નિત્ય દેખાય
સ્નેહને વિધમ
પણ જતી દૂર
ઉમર ચાલી જતાં હાથ ખાલી રહે,
માનવી આખરે આંખ ખાલે :
સુખ નથી ક્યાંહીં એ લાખ સંમેાહમાં,
એક કલ્યાણ અધ્યાત્મમાલે !
ને દૂર તાકી ;
૩૬૮
ખડ ૯
Gandhi Heritage Portal
© 2021 Sabarmati Ashram Preservation and Memorial Trust
Gandhi Heritage Portal
Fundamental Works: દર્શનિકા
18/50
સ્નેહનો વિશ્વધર્મ
૩૬૮
