આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
દર્શનિકા
ખંડ ૯
૩૭૧
ભાનુપ્રભાશે સભર
ઊભરતા
સ્નેહસાગર રહ્યો સૃષ્ટિમાંહીં ;
ભવ્ય
હેાળ
પર છેાળ એની સદા ઊછળતી,
છલકમાં છાંટતી સર્વ તહીં;
ઊર્મિએ ઊઠતી અંતરે,
પળપળે
અંતરે સર્વ પાછી સમાતી :
હાય મેજો અગર હાય લહરી ઝીણી,
સર્વતી સાધના ત્યાં સધાતી.
સર્વ આ તેજગેાળા નભે ઘૂમતા,
સ્નેહના વિશ્વમ
પૃથ્વી તે સર્વ ઉત્પત્તિ તેની ;
પ્રાણીએ સર્વ, પ્રત્યેક છે
માનવી,
ઊર્મિ એ સ્નેહસાગર વિષેની !
આવો, સર્વએ સાગરે ઊછળીએ,
કંઈ પરસ્પર હૃદયદેાળ છાંટી !
જીવવું, તેાય એ સાગરે ઊછળતાં;
શમી જવું, તેાય એમાં ગુલાંટી!
ખંડ ૯
૩૯૫
Gandhi Heritage Portal
© 2021 Sabarmati Ashram Preservation and Memorial Trust
Gandhi Heritage Portal
Fundamental Works: દર્શનિકા
45/50
સ્નેહનો વિશ્વધર્મ
૩૯૫
