પૃષ્ઠ:Divadi.pdf/૧૭૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
અણધાર્યો હરીફ : ૧૭૧
 

કાલથી નોકરી મળી જશે.' રસિકે પ્રેમ ઓટ અનુભવતાં કહ્યું.

'મળે તો ઘણું સારું. હવે એની જ જરૂર છે.' ઉમળકારહિત જવાબ ચંદ્રિકાએ આપ્યો.

પ્રેમની ઓટ અનુભવતાં બન્ને પતિપત્નીને રાત્રિએ આવરી લીધાં. પ્રેમ ગૌણ બની ગયો અને રસિકે આખી રાત્રિ ભાવિની યોજનાઓ ઘડવામાં વિતાવી. ડિગ્રીની–ઉપાધિની પરીક્ષા પસાર કરનાર યુવકની દુનિયા પ્રથમ રાત્રિએ તો સીમાવિહોણી જ બની જાય છે. સરકારી નોકરી, ખાનગી નોકરી, છાપાંની રોજગારી, શાળાનાં તંત્ર, બેંક, ધનવાનોનું મંત્રીપણું...આમ અનેક સૃષ્ટિઓ નવીન પસાર થયેલા યુવકને ભેટવા તલપી રહી હોય એમ તેને લાગે છે. આટઆટલી રોજગારની સૃષ્ટિઓ ખુલ્લી હોય પછી ચિંતા કરવાનું પ્રયોજન રહે જ નહિ. રસિક, હિમ્મતથી પ્રેમલગ્નનું જોખમ ખેડનાર રસિક, અભ્યાસ કરતાં કરતાં પરણી નાખવાનું સાહસ કરી ચૂકેલો રસિક, ભાવિની ચિંતા કરે એવો નિર્બળ ન હતો.

પરંતુ ચંદ્રિકાએ પણ એના સરખું જ સાહસ કર્યું હતું. એ વિજયને દિવસે પરાજિતવૃત્તિ અનુભવતી કેમ બની ગઈ? કદાચ તેની તબિયત સારી ન હોય...રસિકે ચંદ્રિકાના દેહ ઉપર હાથ મૂક્યો.

'કેમ ?’ ચંદ્રિકા બોલી ઊઠી. પતિના હસ્તસ્પર્શમાં પત્નીને આવા પ્રશ્નનો અવકાશ હોય જ નહિ, છતાં ચંદ્રિકાએ પ્રશ્ન કર્યો.

'શું કેમ? તું હજી જાગે છે? તારી તબિયત કેવી છે?' રસિકે પૂછ્યું.

'બહુ સારી છે.'

'તો પછી તું સૂતી કેમ નથી. ?'

'તું કેમ સૂતો નથી ?'

'મને તારી ચિંતા થાય છે.'

'મને તારી અને મારી બંનેની ચિંતા થાય છે.'

મૂકી દે એ ચિંતા. તું જાણે છે મારી શી શી યોજનાઓ