પૃષ્ઠ:Dvirefani Vato.pdf/૧૮૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
નવો જન્મ


“ એવનના ધનીનું સુ નામ ? હું ટમે લેાકોની સોસાયટીમાં*[૧] ભલવા માગુંછ ટેથી કરીને કેહુંછ. "

"સવાઈલાલ ઉજમશી, ધારશી વેલશીની પેઢીવાળા."

“ આ આભારપ્રડરસનમાં નામ આવિયું ટે ? ટેવન અહીં આવિયા છે ?"

“ મને જરા ઇન્ટ્રોડયૂસ કરી આપસો ?"*[૨]

“ એ તો હું પોતે."

મારા પાડોશી મને અનંત પ્રશ્નો પૂછી શકે એવા લાગતા હતા, પણ પોતાની મેળે જ તેઓ અંતિમ બિન્દુએ આવી ગયા. હવે તેમણે મારી સામું જોવું પણ બંધ કર્યું.

પણ મારા વિચારની દિશા કમલા તરફ વળી ગઇ.

ઝમકુકાકીને નવી ભાવના તરફ વાળનાર તો કમલા જ. તે પોતે તે નહોતી જાણતી નવું જીવન પ્રગટ કરવાને બુદ્ધિની જરૂર નથી હોતી, પણ પ્રેમની જરૂર હોય છે. બાળકથી માંડીને ઘરડાં સુધી સર્વને પ્રેમની જરૂર હોય છે.

ઝમકુકાકી જેવાં ઘણાંય બિચારાં પ્રેમને અભાવે વૃથા જીવન ગાળતાં હશે.

"બાપુજી !"

હું ચમકીને જાગ્યેા. સભાજનો ચાલવા માંડ્યાં હતાં. કમલા, ઝમકુકાકી અને બિન્દુ, જીવનની ત્રણ મૂર્તિઓ મારી સમક્ષ ઊભી હતી.


  1. ૧. સમાજ
  2. ૨. “ ઓળખાણ કરાવી આપશો?"
૧૩૯