"‘ સત્યાસી.’ પેલામાં ‘ નિખાલસ ’, પેલામાં ‘ ખલાસી.’"
"પણ તમારું ખરું નામ શું ?"
"દર્પણ, સાહિત્ય, પેનસિલ. તુફાની. તખલ્લુસ. જ્યુજ્યુત્સુ."
“પણ આ બધામાં ખરું નામ ? "
“ ભાઇ, જેમ બ્રહ્મનાં અનેક નામ છે તેમ મારાં અનેક છે." પોતે ગાયું:
"નામનો આધાર, તારા નામનો આધાર.
કર મન નામનો વેપાર જી.
નામકો આધાર તેરે નામકો આધાર."
"જગત બધું નામને આધારે લટકી રહ્યુ છે.” ફરી ગાયું:
"ગણતાં નાવે પાર, તારોતાર,
ધારોધાર, ભારોભાર, બારોબાર."
ગાતાં ગાતાં ખૂબ ધૂનમાં આવી માથું ધુણાવવા લાગ્યો અને ચપટીઓ વગાડવા લાગ્યો. ડૉક્ટરે મને કહ્યું કે તેને આમ ગાવાની ટેવ છે. કોઇ કોઇ વાર તો રાત આખી રાગડા તાણી વૉર્ડરોને પણ સતાવે છે.
મેં પૂછ્યું: “ આ ટાગોર અને નામેાની વાતો હમેશાં કરે છે?"
"હંમેશ. લગભગ એના એ નામો અને એની એ સંખ્યા-સત્યાસીની."
મને કંઇક સમજાવા લાગ્યું હતું. મેં સાહસ કરી પૂછ્યું: "પેલા ‘ ખેલાડી ' કોણ ?”
દરદી ખડખડાટ હસ્યેા. “ એ નામને તો નોબેલ પ્રાઇઝ મળ્યું છે. એ તો મારી જીત છે, ગુજરાતની જીત છે, જગતની જીત છે, નંબર ૮૭ ની જીત છે. " વળી ગાવા લાગ્યો:
