હિંફની વાતા દરેકને કૈક સાગઠી મનાવી હતી અને એમાં ફ્રાને માર્યો, કચે. માંચા પર ખેઠે, કચેા ગાંડી સાગઠી થઇ, કચે1 ખડી થઈ ફર્યા કરતા હતા, ક્યા ખૂંદમાં પાયે। હતા, કા પામ્યા, કઇ સાગઠીના પોબાર પડતા હતાં, કઇ સાગઠી ખોટા દાવથી ચાલી હતી વગેરે અનેક ટીકાા કરી હતી. દરેકને સાગઠીની ભાષામાં જે જે કહ્યું હતું તે લાગુ પડતું નહોતું અને કેટલાકતા તે અર્થ જ થતા નહેાતા, પણ એમ થવાથી જ એ લેખમાં બધાને વધારે રસ પડવા લાગ્યા હતા, અને તેથી જ એના અર્થ સંબંધી ઘણા તર્ક થતા હતા. આખા લેખને શો ઉદ્દેશ છે, તેમાં કૈાની નિન્દા છે, કાના પર આક્ષેપ છે એ કશું સ્પષ્ટ નહોતું અને તેથી દરેક ખેતાના સદ્ગુને આબાદ ટંકાર વાગી એમ સમજતા હતા. લેખની નીચે
- ખેલાડી ’તી સહી હતી અને આ નામથી આ પહેલા જ
લેખ પ્રગટ થયેલા હાવાથી તે લખનાર કાણુ હાઇ શકે તે સંબંધી પણ તા થવા લાગ્યા હતા. એકેએકસાયિક આ ચર્ચામાં પડયું હતું અને ચર્ચાપત્રા ઉભરાવા લાગ્યાં હતાં. જેમનાં નામંજૂર થતાં હતાં, તે અમુક નામંજૂર કર્યું એમ ટીપ લખી ખીનને મેકલતાઃ એમ એક લેખ પ્રસિદ્ધ થયા ત્યાર પહેલાં પાંચ જગાએથી નામંજૂર થયેલા હતા. અને એ દરેક નામંજૂરીનાં કારણાની પાછી ચર્ચા ચાલતી હતી. આ રીતે ચર્ચાપત્રનું કામ એટલું બધું વધી પડયું હતું કે એક લેખકે ‘ ચર્ચાપત્ર’ નામનું જદું સાપ્તાહિક કાઢવાની ચેાજના કરી. તેને સાહિત્ય પેાષક સમિતિ તરફથી ખાસ મદદ અપાઇ. તેના તંત્રીએ પોતાનું નામ આપવા સિવાય કાંઇ લખવાનું કે નીતિ નક્કી કરવાનું હતું નહિ તેથી એક સાહિત્ય-સાહસિકે તેનું તંત્રીપદ
પર
