પૃષ્ઠ:Dvirefani Vato.pdf/૨૦૨

વિકિસ્રોતમાંથી
દિશાશોધન પર જાઓ શોધ પર જાઓ
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
ખેમી

ખૈમી “એ ક્યા એમ ને એમ કેટલી દીવાસળીઓ ભગાડવી છે? એક ખાસ મેં દી તે પેાચાડય. ધનિયાએ બીડી સળગાવવા માટે એક ઉપર એક પાંચ દીવાસળી સળગાવી એટલે પ્રેમીએ કહ્યું. rr પણ આ જોને પવને ય કેવા ઊંધા થયા છે, દીવાસળી સળગવા જ નથી દેતે.” નિયાએ કરી બાકસ ઉઘાડયું.

‘ લે હું આડું લૂગડું ધરું. " ખમીએ લાજ કાઢવાના છેડે લાંખે! તાણ્યા અને નિયાની પાસે જઈ તેના મેાઢા આગળ પવન આડા ધાં. ધનિયાની દીવાસળી સળગી, તે શ્વાસ અંદર લે અને મુ તે પ્રમાણે દીવાસળીનો પ્રકાશ ઝાર્ક ઝબકે ચવા લાગ્યો. ધનયા તેની પત્નીના જુવાન, ભરેલા, ઘઉંવર્ણા પણ ઉજવલ, મારી તેજસ્વી આંખોવાળા, નાક માટે કાંટા પહેલા મુખ સામે એક રહ્યો. બીડીની લિજ્જત કરતાં તે નવેઢાના સાંઘ્યપાનમાં ગરકાવ થઈ ગયો, બીડી સળગી એટલે ખેની મૂળ જગ્યાએ ખસવ જતી હતી તેને નિયાએ કહ્યું: , “ લે મારા સમ, આઘી ૧ તા. ગાંડાં ન કાય, ગાંડાં.' કહેતી ખમી મૂળ જગ્યાએ ગઈ. તારા સમ, ખમો, તું મને બહુ વાલી લાગ છે,

190

૧૬૦