દ્વિરેફની વાતા “હરામખેાર પાછી મને સમજાવવા આવે છે ! ઉપરીનું અપમાન કરે છે? અમે અમારા ઉપરીનું માન રાખીએ છીએ તે જોતી નથી ? સામેા જવાબ આપે છે? “ પણ ભાઈશાખ....
“ બસ કર, હવે બકબકાટ ન કર. અમારે ખીજું કામ છે. આમાં અંગૂઠે પાડી આપ એટલે પગાર આપું. ” તેણે પાસેના ઓટલા પર પત્રક મૂક્યું. પહેલાં મંગીએ અંગઢા પાડી આપ્યા એટલે તેણે ખેમીને અંગૂઠા પાડવા કહ્યું. ૮ પહેલાં મને પગાર આપે, પછી અઢા પાડું, ” ‘શું તું શાહુકાર અને સરકાર ચાર ? સરકારી નિયમ પ્રમાણે ચશે. પહેલાં અંગૂ! આપ પછી પગાર મળશે. t "} “ ત્યારે લા આ અંગૂહો ” કહી અંગડો પશ્ચાતમને મૃતાવી ખેમીએ અમૂઠા પાડી આપ્યા. પરશેાતમે એ જોયું ખરું, પણ તેને આ ચીડાવાના સમય નહોતા. બન્નેના પગાર- માંથી અરધા અરધા રૂપિયે કાપી બાકીના સાડાનવ નવ રૂપિયા તેણે નીચે નાખ્યા. મંગીએ પોતાના પૈસા લઇ લીધા. ખેમીએ કહ્યુંઃ “ મને પૂરા પૈસા આપે તા લશ, નહિં તે નહિ લઉં.” ન લે તા ભલે પડયા ભોંય પર. હું તે જાઉં છું. ’’ તે ચાલવા જતા હતા ત્યાં પ્રેમીએ લાંબે સાવરણા સામી ભીંત અડકાડી તેને રસ્તા રોકયાઃ “ એમ તે કેમ જવાશે ? ” એટલામાં બીજા જિલ્લાનાં ભંગી આવ્યાં. પરશેતમે જેવું ૐ પ્રેમી સાથે પાતે ફાવશે નંદ અને બીજાં ભંગી આગળ તે હલકા પડશે. તેણે ટૂંકું કરવા કહ્યું: “ લે તારા પૈસા. પેલે અરધા પાછા લાવ. ,,
r
