દ્વિરેફની વાતા નિયા અને પ્રેમીના પહેલા ત્રણ દિવસ અય્ય આનદમાં અને ખાવાપીવામાં ગયા. ચેાથે દિવસે રાત્રે નિચેા અને ખેમી વાતા કરવા બેઠાં. નડિયાદમાં ખેમી ક્રમ રહેતી, તેનાં ગીતા, તેની ખીજા સંગીઓ સાથેની ગંમતો બધું સાંભળીને ધનિયા ખેલ્યુાઃ “ ખેમી, તું કહ્યુ હૈયાની તો ખરી હાં. મને અહીં ગમતું નહોતું કે તું ત્યાં મા કરતી હતી. ” “ મને ય ગમતું નહેાતું, પણ તું મેલાવ્યા ત્યાં સુધી મારાથી કેમ અવાય ?
હું તને શી રીતે ખેાલાવું ? મારે ગુના થઈ ગયા તે મારા પગ ભારે થઈ ગયા. મારી માને કહેતા પણ એ કહે • એક એ દિમાં આવશે. કેટલાક દિ રહેશે.’ પણ તું વટને કટ્ટા ! * “ તારા ગુને, તે તારે માલાવવી જોઈએ ના ! ' પણ ભદ્રકાળી માતાનું સાચ ભારે. ” “ એમ કેમ?"
જો પહેલાં રામદે પીરની માનતા માની તેય તું ન આવી. પછી દરખશા માતાની માની, ઝાંપડી માતાની માની તેય તું ન આવી. પછી ભદ્રકાળીની માનતા માની. ઘેર ગયા ત્યારે મારી મા કહેઃ અલ્યા ધનિયા, તું બહુ સૂકાતો જા” લે તને ખીંછ પરણાવું.' મેં કહ્યું: ‘મારે બીજી નથી પરણવી. મારે તે ખેમી આવે તાદા નહિ । ના.' પછી મારી મા તને તેડવા આવી. 50 “મેં ય કેટલી માનતાઝ્મા માની ત્યારે તારી મા મને ખેલાવવા આવી.
2.90
